مطالعه تنوع ژنتیکی بلوط ایرانی Quercus branti Lindl. در جوامع مختلف ارتفاعی استان کهکیلویه و بویراحمد با استفاده از نشانگر مولکولی ریزماهواره (SSR)۱

مطالعه تنوع ژنتیکی بلوط ایرانی در جنگل­های زاگرس و نیز ترکیب این تنوع ژنتیکی امری ضروری به شمار می­آید. به این منظور برگ  ۵۲ درخت از ارتفاعات مختلف استان کهگیلویه و بویراحمد جمع­آوری گردید. پس از استخراج DNA ژنومی، تنوع ژنتیکی بین و داخل جوامع ارتفاعی با استفاده از ۵ جفت آغازگر ریزماهواره ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که میانگین هتروزیگوتی مشاهده ­شده در تمام آغازگرهای مورد استفاده کمتر از میزان مورد انتظار برای این گونه بود. همچنین جوامع درختی طبقات ارتفاعی میانی تنوع ژنتیکی بالاتری را نسبت به جامعه درختان طبقات ارتفاعی پایین و بالای خود نشان دادند. تفاوت ژنتیکی بین جوامع مختلف ارتفاعی نیز با استفاده از آغازگرهای مختلف بسیار اندک ولی معنی دار بود. جامعه درختان طبقه ارتفاعی پایین نیز بیشترین فاصله ژنتیکی را با جامعه درختان طبقات ارتفاعی دیگر نشان دادند. همچنین تنوع ژنتیکی برای این گونه با استفاده از آغازگر ۹zag حداقل میزان را نسبت به آغازگرهای دیگر داشت. آغازگر ۱۱۹zag  نیز توانست تفاوت ژنتیکی بین جوامع مختلف ارتفاعی را نسبت به آغازگرهای دیگر بهتر نشان دهد.

کلیدواژه ها:

Persian oak ، Genetic diversity ، Populations and Microsatellite marker