تاثیرنوع محیط کشت بر رویان زایی بدنی زیتون رقم کرونایکی

در این آزمایش، تاثیر محیط زیرکشت بر رویان زایی رویشی و ریشه زایی از بخش های مختلف رویان های بالغ زیتون رقم کرونایکی بررسی شد. ریشه چه و بخش نزدیک لپه های رویان در محیط کشتOMc  دارای هورمون های IBA (mg/l ۵) و  ۲-ip(mg/l ۵/۰) کشت شدند. کالوس های ۲۱ روزه در محیط های کشت OM یا OMc زیرکشت و به تاریکی منتقل شدند. تمایز در کالوس ها به نوع ریزنمونه و محیط زیرکشت بستگی داشت. پس از سومین زیرکشت، کالوس های حاصل از ریشه چه و بخش نزدیک لپه توانایی رویان زایی رویشی را داشتند. در هر دو محیط کشت، توانایی رویان زایی در کالوس های ریشه چه بیشتر از کالوس های بخش نزدیک لپه بود. همچنین رویان زایی در محیط کشت OM افزایش معنی داری را نشان داد. ریشه زایی در کالوس های هر دو ریزنمونه و در محیط های زیرکشت مختلف پس از زیرکشت دوم مشاهده شد. تفاوت در میانگین های ریشه زایی در تیمارهای مختلف معنی دار بود به طوری که در هر دو محیط کشت توانایی ریشه زایی در کالوس های حاصل از بخش نزدیک لپه بسیار بیشتر از ریشه چه بود و در هر دو نوع کالوس، ریشه زایی در محیط کشتOM  بیشتر از محیط کشتOMc  بود.

کلیدواژه ها:

Olive (Olea europaea L.) ، cv. Kroneiki ، Somatic Embryogenesis ، rhizogenesis ، subculture media