توانمندی مقابله با خشکی در سیاهتاغ با بررسی فرم ریشه در شرایط تنش رطوبتی

از آنجا که بخش مهمی از مکانیزمهای تحمل خشکی تاغ به عمق و فراوانی انشعابات سیستم ریشهای آن بستگی دارد که با این انشعابات آب مورد نیاز خود را از حجم وسیعتری از خاک تامین می نماید، این تحقیق عمدتا در پی ارزیابی تنوع ویژگیهای ریشهای سیاهتاغ و واکنش آنها در مقابل تنش رطوبتی بود. نتاج چهار ژنوتیپ مختلف از یک جمعیت سیاه تاغ (Haloxylon aphyllum Iljin) در این آزمایش در معرض چهار سطح تنش قرار گرفتند. در پایان فصل رویش برخی از ویژگیهای ریشه ازجمله طول و حجم ریشه و مقدار ریشههای موئین ارزیابی گردیدند. ویژگیهای ریشه هم به میزان زیادی تحت تاثیر تنش قرار گرفته و ژنوتیپهای مورد مطالعه نیز از تنوع زیادی برخوردار بودند. نکته قابل توجه افزایش طول ریشه در اثر همه سطوح تنش بود. به عبارت دیگر، با اعمال تنش رطوبتی، گیاه برای دستیابی به رطوبت اعماق، طول ریشه خود را افزایش داد. اثر تنش بر حجم ریشه نیز قابل توجه بود، به نحوی که سطح اول تنش بیشترین حجم ریشه را به خود اختصاص داد. این نشان میدهد که با مواجه شدن با کمبود آب، حجم ریشه تاغ نیز افزایش مییابد و به این طریق حجم وسیعتری از خاک را برای کسب آب مورد نیاز دربر میگیرد.

کلیدواژه ها:

تاغ ، تنش رطوبتی ، تحمل خشکی ، ویژگیهای ریشه