ارزیابی روابط کاریوتیپی برخی گونه های بخش های Bromus و Genea از جنس بروموس
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 122
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJRFP-25-1_007
تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1403
چکیده مقاله:
جنس بروموس از مهمترین گیاهان مرتعی می باشد که در سطح وسیعی از عرصه های طبیعی کشور پراکنش دارد. روابط بین گونه ای ۴۵ جمعیت دیپلوئید از ۹ گونه متعلق به دو بخش Genea و Bromus بههمراه ۵ جمعیت از گونه چچم یکساله بر اساس خصوصیات کاریوتیپی بررسی شد. در هر جمعیت ۵ سلول متافازی از مریستم انتهایی ریشه بذرهای جوانه زده تهیه شد. طول کل کروموزوم، طول بازوی بلند و کوتاه اندازه گیری شد. شاخص سانترومری و نسبت بازوها، محتوای نسبی کروماتین، شاخص نامتقارن بودن درون و بین کروموزومی و درصد شکل کلی کروموزوم محاسبه شد. تقارن کاریوتیپی تعیین و نوع کروموزوم ها مشخص شد. تجزیه واریانس اختلاف معنی داری را در سطح یک درصد در خصوصیات کاریوتیپی در بین گونه ها و جمعیت های مورد مطالعه نشان داد. جمعیت ها کاریوتیپ متقارنی داشتند و بر اساس جدول دوطرفه استبینز در کلاس A۱ و A۲ قرار گرفتند و دارای کروموزوم های متاسنتریک و تعداد کمی کروموزوم ساب متاسنتریک بودند. گونه های دو بخش براساس تجزیه به مولفه های اصلی و تجزیه خوشه ای تفکیک شدند. تکامل کاریوتیپی گونه های بخش Bromus بیشتر از طریق مقدار کروماتین و بخش Genea بیشتر از طریق افزایش عدم تقارن درون و بین کروموزومی بود. در بخش Bromus دو گونهBromus briziformis وB. squarrosus بیشترین و دو گونهB. scoparius و B. danthoniae کمترین تکامل کاریوتیپی را داشتند. از طرف دیگر دو گونهB. rechingeri و B. japonicus در بین این دو گروه قرار گرفتند. برای بخش Genea نیز گونه B. tectorum تکامل کاریوتیپی بیشتری نسبت به دو گونه B. sterilis و B. sericeus نشان داد.
نویسندگان
H. Safari
دانشجوی دکترای اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه رازی، کرمانشاه
Alireza Zebarjadi
۱- دانشیار، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه ۲- عضو گروه پژوهشی بیوتکنولوژی مقاومت به خشکی، دانشگاه رازی، کرمانشاه
D. Kahrizi
۱- دانشیار، عضو گروه پژوهشی بیوتکنولوژی مقاومت به خشکی، دانشگاه رازی، کرمانشاه ۲- پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه رازی، کرمانشاه
A.A. Jafari
استاد پژوهشی، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :