ارزیابی الگوی بیان ژن های NAC۲، MYB و CBF۱۴ ژنوتیپ های حساس و مقاوم به شوری در آژیلوپس(Aegilops)
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 43
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJRFP-26-2_008
تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1403
چکیده مقاله:
DOR: ۹۸.۱۰۰۰/۱۷۳۵-۰۸۹۱.۱۳۹۷.۲.۲۴۴.۵۲.۲۶.۱۵۷۵.۴۱ تنش شوری یکی از اصلیترین عوامل محیطی است که تولید و توزیع جغرافیایی گیاهان را در سراسر جهان محدود میکند. آژیلوپس یک جنس وحشی از خانواده گندمیان است که دارای ژن های مفید همانند تحمل به تنشهای محیطی میباشد. در این آزمایش ژنوتیپ ۵۷۵ از گونه Aegilops cylindrica بهعنوان مقاوم و ژنوتیپ ۶۷۵ از گونه Aegilops crassa بهعنوان حساس که بر پایه آزمایش های پیشین در تنش شوری شناسایی شده بودند، استفاده شد. پس از جوانه زنی بذر ها، گیاهچهها در شرایط کنترل شده نوری و دمایی بهمحیط ماسه منتقل و آبیاری در دو شرایط نرمال و تنش شوری ۲۰۰ میلی مولار با محلول هوگلند انجام گردید. نمونه برداری از بافت برگ در زمان های صفر، شش، ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت پس از تیمار شوری انجام شد. پس از استخراج RNA و ساخت cDNA صحت آن با ۱۸S rRNA تایید و بیان ژنهای سه عوامل رونویسی CBF۱۴، NAC۲ و MYB از طریق Real Time-PCR بررسی شد. نتایج نشان داد که فاکتورهای رونویسی NAC۲ و CBF۱۴ ۴۸ ساعت پس از اعمال تنش شوری بالاترین میزان بیان را داشتند، ولی ژن MYB بیشترین بیان را ۲۴ ساعت پس از اعمال تنش داشت. در مجموع بیان ژن های CBF۱۴، NAC۲ و MYBدر ژنوتیپ متحمل ۵۷۵ در مقایسه با ژنوتیپ ۶۷۵ در تمامی ساعات بیان نسبی بیشتری داشت. این نتایج نشان میدهد که سه ژن فوق نقش کلیدی و مهمی در اعطای تحمل به تنش شوری در ژنوتیپ متحمل دارند، بنابراین با توجه بهقرابت ژنتیکی بالای آژیلوپس و گندم میتوانند پس از آزمایشهای تکمیلی بهعنوان ژنهای کاندیدا برای استفاده در برنامههای به نژادی گندم بهکار روند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
A. Mahmoudi
دانش آموخته کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی، گروه بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت
A. Aalami
نویسنده مسئول مکاتبات، دانشیار، گروه بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت پست الکترونیک:ali_aalami@guilan.ac.ir
H. Hasani Komleh
استادیار، گروه بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت
M. Esfehani
استاد، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت
R. Shirzadian
استادیار، گروه بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :