مجازات کلاهبرداری از شرکت بیمه تامین اجتماعی

در ایران عموما بیمه را به عنوان یک عامل جرم زا شناخته و کارکردهای آن را در نظام حقوق کیفری، منفی ارزیابی می کنند. بسیاری از مسئولان و کارشناسان شرکت های بیمه، مدعی کلاهبرداری بیمه-شدگان، به منظور استفاده از حق بیمه های پرداختی هستند و معتقدند پوشش های بیمه ای، بیمه شدگان و بعضا اشخاص ثالث را تحریک به صحنه سازی و دریافت خسارات صوری می نماید و از سوی دیگر بیمه شدگان نیز، عدم تعهد بیمه گر، دخل و تصرف در میزان جبران خسارات و ... را از عوامل تخطی بیمه گر نسبت به وظایف قانونی خویش می دانند، لذا تحقیق پیش رو با هدف بررسی جرم شناختی بیمه با تاکید بر بیمه تامین اجتماعی می باشد. در کلاهبرداری بیمه ای هم، بیمه گذار و بیمه گر می توانند مبادرت به کلاهبرداری نمایند و هر دو خسارت و هزینه هایی را متحمل شوند، لذا این پژوهش سعی کرده است به موضوع شناختی بیمه بپردازد و عناصر جرم زا و عوامل کلاهبرداری در بیمه تامین اجتماعی آن را بیان نماید. به اختصار می توان نتیجه گرفت که در برخورد با پدیده جرایم بیمه ای تنها تدابیر کیفری نمی تواند موثر باشد؛ بلکه به عنوان مکمل می توان از تدابیر غیر کیفری هم استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

بیمه ، جرم ، کلاهبرداری ، تامین اجتماعی ، نظام کیفری