بازپژوهی حکم شرعی کنترل جمعیت

جمعیت و کنترل آن از جمله مباحث حائز اهمیتی است که از دیر باز مورد توجه اندیشمندان، حکام و سیاستمداران بوده و هست؛ مباحث حوزه جمعیت از پرمناقشه­ترین مباحث موجود به­ویژه در بین اندیشمندان مسلمان بوده و مخالفان و موافقان برای اثبات ادعای خویش دلایل و مستنداتی را بیان کرده و هر یک به نحوی سعی در اثبات ادعای خود نموده است.مخالفان کنترل جمعیت، دلایلی چون آیات و روایت دلالت گر بر پسندیده بودن ازدواج و ازدیاد نسل و لزوم افزایش قدرت، رونق اقتصادی، شکوه و عظمت مسلمانان را بیان نموده  و موافقان کنترل جمعیت در کنار دلایل نقلی­که دلالت بر تاثیر کنترل جمعیت بر سبک­ بار شدن می­نماید، به دلالت التزامی مستنداتی که به مسائل تربیتی و ارتقای کیفی توجه داده، استدلال نموده­اند؛ در کنار دو دیدگاه فوق، دیدگاه سومی موسوم به نظریه حد تناسب جمعیت بر این باور است که در شرایط عادی، حکم افزایش نسل، مستحب و در شرایطی نیز مباح می گردد و درشرع مقدس هیچ دلیلی بر وجوب یا حرمت کنترل جمعیت وجود ندارد؛ مقاله حاضر که به روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از داده ­های کتابخانه­ای نگارش گردیده، در صدد است تا دیدگاه چهارمی را به عنوان نظریه برگزیده مطرح نماید مبنی بر این که حکم شرعی افزایش جمعیت، وجوب کفایی است و با توجه به حکم فوق، اقدامات مربوط به کنترل جمعیت نباید به گونه­ای باشد که در آن، مراعات جانب حکم وجوب کفائی افزایش جمعیت، صورت نگیرد و از اینرو هر اقدامی که در تنافی با حکم مزبور باشد حرام خواهد بود.

کلیدواژه ها:

مخالفان کنترل جمعیت ، موافقان کنترل جمعیت ، نظریه حد تناسب جمعیت