نقد و بررسی رای شماره ۷۰۸ دیوان عالی کشور

ابهام مقررات حقوقی، تفسیر را ناگزیر می سازد لیکن ضرورت تفسیر به این معنا نیست که مفسر بدون توجه به ماهیت روابط حقوقی تفسیری صوری از مقررات ارائه کند به نحوی که اجرای رای برآمده از تفسیر را دشوار سازد. رای شماره ۷۰۸ دیوان عالی  کشور نمونه ای از این نوع رویکرد است که در آن توجهی به ماهیت مهریه و حق حبس موضوع ماده ۱۰۸۵ قانون مدنی نشده است؛ از اینرو چنان تفسیری ارائه شده است که هر شخص بی طرفی را خصوصا در اقساط طولانی مدت به تعجب وا می دارد. این تحقیق در نظر دارد با تکیه بر نقش مهریه و حق حبس زوجه در نکاح، رای مذکور را به محک نقد و بررسی قرار دهد و به اجمال می توان گفت رای صادره بدون توجه به ماهیت غیر معاوضی نکاح صادر شده و تغییر آن با لحاظ آثار منفی ناشی از اجرای آن ضروری است.

کلیدواژه ها:

مهریه ، حق حبس ، اعسار ، تقسیط و دیوان عالی