بررسی محدودیت های پرورش خلاقیت در دانش آموزش دوره ی ابتدایی

هدف اصلی پژوهش حاضربررسی محدودیت های پرورش خلاقیت دردانش آموزان مقطع ابتدایی می باشد.روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی است وبرای گردآوری اطلاعات آن از روش کتابخانه ای استفاده شده است. خلاقیت یکی از عالی ترین و پیچیده ترین فعالیتهای ذهن آدمی است که تعلیم و تربیت باید بدان توجه کند. خلاقیت نه فقط به هوش و تفکر بلکه به سازمان شخصیت فرد نیز مربوط می شود. تربیت آزادانه کودک در وضعیتی که والدین دارای علایق قوی گوناگونی باشند باعث بروز صفت خلاقیت در کودکان می شود. از این رو مساله تربیت کودکان و پرورش استعدادهای فطری آنان از مسایل بسیار مهمی است که باید مورد توجه مربیان و والدین قرار گیرد و معلمان بایستی امکانات تجلی اندیشه خلاق را در مدارس فراهم آوردند و دانش آموزان به تدریج مفاهیم اساسی علوم مختلف را بیاموزند تا با مسایل زندگی، خلاقانه برخورد کنند و جهان اطراف خویش را در جهت مطلوب تغییر دهنده.اما اولین قدم برای رشد هر مهارتی از سر راه برداشتن موانعی است که به دلایل بیشمار، ممکن است در این مسیر، وجود داشته باشند موانعی گاه درونی که ناشی از تربیت و توجه به سنت ها و نگرش درونی ما به دنیاست و موانعی بیرونی که ناشی از آموزش نادرست و نگاه جامعه به انسان های متفاوت است. بنابراین با شناخت این موانع بهتر می توانیم نسبت به رفع آنها اقدام کنیم و مسیری سهل تر برای پرورش یک انسان خلاق انتخاب نماییم اما راههای ایجاد و پرورش خلاقیت ۱ احترام به عقاید عادی و غیر عادی کودکان ۲ طرح پرسش های برانگیزنده و محرک ۳ تشخیص و تمیز استعدادهای کودکان ۴ دادن آزادی عمل به کودکان ۵ احترام به کودکان و ایمان داشتن به توانایی آنها. ۶ تشویق زیاد والدین در انجام کارهای خلاق ۷ حاکم بودن ارزش ها نه قوانین ۸ داشتن تصاویر ذهنی مثبت از آینده کودکان خود ۹ احترام به تخیلات کودک ۱۰ مشاهده اشیاء از نزدیک و دستکاری آن ها ۱۱ تکمیل کردن اشیاء و امور ناقص، جملات ناتمام، داستان های ناقص، نقاشی ها و تصاویر نیمه تمام و مبهم ۱۲ تدارک فرصت های مناسب یادگیری ۱۳ هدایت کودک به سوالات تازه ۱۴ واداشتن به کنجکاوی و کنکاش های ذهنی

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، محدودیت ، دانش آموزان ، ابتدایی