سنتزو بکارگیری نانوکامپوزیت PANIL / Fe۳O۴ به عنوان جاذبی موثر در حذف استایرن از پساب: بهینه‎سازی و مدلسازی فرآیند

امروزه استفاده از جاذب های مغناطیسی و به دنبال آن جداسازی مغناطیسی آلاینده ها از فاضلاب های صنایع، به دلیل سادگی، هزینه کم و سرعت بالا بسیار مورد توجه محققان قرار گرفته است. از این رو هدف از انجام مطالعه حاضر، سنتز نانوکامپوزیت مغناطیسیPANIL / Fe۳O۴و استفاده از آن به عنوان یک جاذب مغناطیسی برای حذف استایرن از فاضلاب صنعتی بود. به منظور شناسایی جاذب آنالیزهای VSM، EDAX، FT-IR و SEM انجام شد. اثر متغیرهای مستقل از جمله pH، زمان تماس، مقدار جاذب و غلظت اولیه استایرن بر عملکرد پاسخ (راندمان حذف استایرن) با روش سطح-پاسخ بر مبنای طراحی CCD مورد ارزیابی قرار گرفت. آنالیز واریانس (ANOVA) به عنوان روش آماری آنالیز پاسخ ها، استفاده شد. مدل پیشنهادی برای راندمان حذف استایرن از نظر آماری در سطح اطمینان ۹۴ درصد معنی‎دارر و ضعف برازش مدل پیشنهادی در سطح اطمینان ۹۴ درصد بی‎معنی (۸۰۴/۰=P)، راندمان حذف استایرن تابع pH، زمان تماس، مقدار جاذب و غلظت اولیه استایرن بود و همچنین راندمان حذف استایرن در شرایط بهینه برای متغیرهای ذکر شده به ترتیب (زمان تماس ۵ دقیقه، pH ۶، غلظت اولیه استایرن ppm ۴۰ و مقدار جاذب g ۰۸/۰) برابر ۹۶ درصد تعیین گردید. فرآیند جذب سطحی تحت شرایط آزمایشگاهی ذکر شده یک روش کارآمد برای حذف استایرن از محلول‎های آبی می‎باشد. طراحی آزمایش به روش بهینه CCD می‎تواند با کاهش تعداد آزمایش‎ها بهترین شرایط حذف استایرن را تامین نماید. مدل های سینتیکی درجه اول و درجه دوم مورد بررسی قرارگرفت، که مدل شبه درجه دوم (۹۹/۰=۲R) بیشترین تطبیق را با داده های آزمایشگاهی از خود نشان داد. پارامترهای جذبی استایرن با بهره گیری از سه مدل همدمای جذب تمکین، لانگمویر و فروندلیچ مورد ارزیابی قرار گرفت. با در نظر گرفتن همزمان دو معیار ضریب همبستگی، مدل تمکین (۹۹/۰=۲R) بهترین برازش را به داده های جذبی نشان داد.

کلیدواژه ها:

استایرن ، نانوکامپوزیت مغناطیسیPANIL / Fe۳O۴ ، CCD ، RSM ، پساب