بررسی کارایی نانوکاتالیست مس -آهن در هیدرولیز سدیم بوروهیدرید و تولید هیدروژن
محل انتشار: مجله شیمی کاربردی روز، دوره: 15، شماره: 56
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 129
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CHEM-15-56_008
تاریخ نمایه سازی: 26 شهریور 1403
چکیده مقاله:
برای استفاده از هیدروژن به عنوان یک سوخت پاک، گسترش سیستم های کارآمد برای تولید و ذخیره سازی آن الزامی است. هیدرولیز سدیم بوروهیدرید (۴NaBH) یکی از روش های مناسب برای تولید هیدروژن است اما نیاز به استفاده از فلزات نجیب گران قیمت به عنوان کاتالیست توسعه ی این فرایند را محدود می سازد. در این تحقیق به منظور گسترش کاتالیست های فلزی غیرنجیب با قیمت پایین و فعالیت کاتالیستی و پایداری بالا در هیدرولیز ۴NaBH، نانوکاتالیست مس-آهن (Cu-Fe) با نسبت های مولی (۱:۱)، (۳:۱) و (۱:۳) سنتز شده و کارایی آنها نسبت به یکدیگر و نسبت به مس خالص مقایسه شده است. بر اساس نتایج حاصله، نانوکاتالیست دوتایی مس-آهن با نسبت مولی (۱:۱) در مقایسه با سایر کاتالیست های سنتز شده و مس خالص از بیشترین مساحت ویژه (g/۲m ۴/۱۷۰) برخوردار است. میزان هیدروژن تولید شده از هیدرولیز ۴NaBH در سطح این کاتالیست نیز پنج برابر میزان هیدروژن تولیدی در سطح مس خالص است. همچنین تاثیر وجود چند پایدارکننده ی مختلف مانند پلی وینیل پیرولیدون (PVP)، تترادسیل تری متیل آمونیوم بروماید (TTAB)، ۱۰۰Triton X- و سدیم دودسیل بنزن سولفونات (SDBS) بر فعالیت نانوکاتالیست (۱:۱) Cu:Fe نیز بررسی شده است. متوسط مقدار هیدروژن تولید شده از هیدرولیز ۴NaBH در سطح نانوکاتالیست (۱:۱) Cu:Fe پایدار شده با ۱۰۰Triton X-، به میزان ۳۵% از متوسط هیدروژن تولید شده در سطح نانوکاتالیست (۱:۱) Cu:Fe سنتز شده بدون پایدارکننده بیشتر است. همچنین این کاتالیست پایداری خوبی داشته و پس از پنج بار استفاده همچنان ۷۰% فعالیت اولیه خود را حفظ کرده است. بنابراین نانوکاتالیست (۱:۱) Cu:Fe پایدار شده با ۱۰۰Triton X- می تواند به عنوان یک کاتالیست مناسب برای هیدرولیز ۴NaBH و تولید هیدروژن مورد استفاده قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
میترا امانی
گروه مهندسی شیمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رباط کریم، رباط کریم، ایران
صادق صادقی
گروه شیمی فیزیک- دانشکده علوم پایه- دانشگاه تربیت مدرس- تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :