کاربرد استخراج فاز جامد پخشی به کمک حلال کوپل شده با دستگاه جذب اتمی جهت پیش تغلیظ و تعیین مقادیر اندک یونهای سرب (II) در نمونه های آب آشامیدنی شهر بندرعباس
محل انتشار: مجله شیمی کاربردی روز، دوره: 12، شماره: 44
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 65
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CHEM-12-44_013
تاریخ نمایه سازی: 26 شهریور 1403
چکیده مقاله:
مدت زمان طولانی است که نگرانی در مورد مسئله آلودگی فلزات سنگین به دلیل سمیت آنها برای انسانها و حیوانات و عدم تجزیهپذیری آنها وجود دارد. سرب اثرات سمی فراوانی بر روی سلامت انسان دارد. بنابراین اندازه گیری آن در محیط زیست از نظر بهداشتی اهمیت زیادی دارد. در این پژوهش، روش استخراج فاز جامد پخشی به کمک حلال (SA-DSPE) کوپلشده با دستگاه اسپکتروفتومتر جذب اتمی، برای پیشتغلیظ و تعیین غلظت سرب(II) در نمونههای آبی مورد بررسی قرار گرفت. در این روش مقدار مناسبی از ماده جاذب و حلال پخشی به سرعت توسط سرنگ درون محلول آبی پخش شد که به موجب آن، محلول ابری شکلی تشکیل گردید که حالت ابری نتیجه پخش ذرات ریز جاذب در محلول آبی است. بنابراین محلول ابری سانتریفوژ شد و ذرات ریز در ته لوله مخروطی تهنشین گردید. سپس فاز تهنشینی در اتانول حل شد و با استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر جذب اتمی مورد آنالیز قرار گرفت. فاکتورهای موثر برروش استخراج مانند اثر pH ، غلظت عامل کمپلکسدهنده، نوع و مقدار ماده جاذب، نوع و حجم حلال پخشی و تاثیر نمک مورد مطالعه و بهینهسازی قرار گرفت. تحت شرایط بهینه، منحنی کالیبراسیون در محدوده µg/L۴۰۰-۲۰ خطی وضریب خطی آن ۹۹۸۱/. بود. حد تشخیص µg/L۶/۱۲ برای یون سرب (II) بدست آمد. انحراف استاندار نسبی (RSD) برای غلظت 𝜇g/L۵۰ سرب با شش تکرار متوالی ۵/۳% بدست آمد. در انتها نیز این روش با موفقیت برای تعیین غلظت سرب در نمونه های آب آشامیدنی بندرعباس مورد استفاده قرار گرفت. SA-DSPE روشی ساده، سریع، ایمن و ارزان جهت پیشتغلیظ و جداسازی فلزاتسنگین در نمونههای آب میباشد. این روش دوستدار محیطزیست و مقاوم در برابر غلظتهای نمک میباشد و به راحتی میتواند جهت جداسازی و سنجش مقادیر کم فلزات در نمونههای آبآشامیدنی به کار گرفته شود
کلیدواژه ها:
نویسندگان
Razeiyh Khorasani
دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران
Kavoos Dindarloo
دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران
Omid Rahmanian
دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران
Babak Goodarzi
دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران
Mohsen Heidari
دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
