بهبود آب گریزی و پایداری گرمایی کامپوزیت های پلی وینیل پیرولیدون با افزودنی هایی از گیاه شمشاد

سه کامپوزیت از پلی وینیل پیرولیدون (PVP) با پودر برگ، کربن برگ و خاکستر برگ گیاه شمشاد به شیوه انحلال و تعلیق ذرات و سپس تبخیر حلال تهیه شدند. از این رو، نخست برگ های خشک این گیاه آسیاب شدند و آنگاه برای تهیه کربن و خاکستر به ترتیب در دماهای °C ۲۵۰ و °C ۷۰۰ سوزانده شدند. کامپوزیت های حاصل به روش های طیف سنجی بازتاب نفوذی (DRS)، فروسرخ (IR) و پراش پرتو ایکس (XRD) مشخصه یابی شدند. بررسی رفتار گرمایی این کامپوزیت ها با استفاده از روش های آنالیز گرما وزنی (TGA) و آنالیز گرمایی دیفرانسیلی (DTA) نشان داد که افزوده های تهیه شده از گیاه شمشاد منجر به بهبود پایداری گرمایی PVP می شوند. آزمون ساده آب دوستی نشان داد که کامپوزیت های حاصل نسبت به پلیمر خالص خصلت آب دوستی کمتری دارند.

کلیدواژه ها:

زیست کامپوزیت ، بوکسوس سمپرویرنس ، پلی وینیل پیرولیدون ، پایداری گرمایی ، بهبود آبگریزی