تعیین ولتامتری هیدروکلروتیازید در الکترودخمیر کربن اصلاح شده نانوکامپوزیت SnO۲-NiO / مایع یونی
محل انتشار: مجله شیمی کاربردی روز، دوره: 18، شماره: 69
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 47
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CHEM-18-69_002
تاریخ نمایه سازی: 26 شهریور 1403
چکیده مقاله:
در اینجا، نانوکامپوزیت SnO۲-NiO از طریق روش هیدروترمال تهیه شد و با تکنیک های مختلف شامل پراش پرتو ایکس (XRD)، روبشی نشر میدانی میکروسکوپ الکترونی (FESEM) و طیف سنجی انرژی-پراکنده پرتو ایکس (EDS) مشخص شد. تصویر FESEM ذراتی را با اندازه در حدود ۲۰ تا ۱۳۰ نانومتر در قطر نشان داد. اکسیداسیون الکتروشیمیایی هیدروکلروتیازید (HCTZ) در الکترود خمیر کربن اصلاح شده با نانوکامپوزیت SnO۲-NiO و مایع یونی (۱-بوتیل-۳-متیل ایمیدازولیوم هگزافلوئوروفسفات (BMIM-PF۶)) (SnO۲-NiO/IL/CPE) در بافر فسفات با (PB) pH ۸، با استفاده از ولتامتری چرخه ای، ولتامتری روبش خطی، ولتامتری پالس تفاضلی و کرونوآمپرومتری ارزیابی شد. SnO۲-NiO/IL/CPE رفتار الکتروکاتالیستی خوبی را نسبت به اکسیداسیون هیدروکلروتیازید نشان داد. جریانهای پیک آندی با غلظت HCTZ افزایش یافت و دو محدوده دینامیکی خطی را از ۰.۰۱ تا ۰.۱ میکرومولار و ۰.۱ تا ۱۰۰ میکرومولار و حد تشخیص ۰.۰۰۲ میکرومولار (S/N = ۵) تحت شرایط بهینه نشان داد. حسگر الکتروشیمیایی معرفی شده برای تعیین HCTZ در فرمولاسیون دارویی و نمونه بیولوژیکی مورد استفاده قرار گرفت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهزاد فیروزی
گروه شیمی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
مصطفی نجفی
گروه شیمی، دانشکده علوم، دانشگاه امام حسین، تهران، ایران
حسین رجبی
گروه شیمی، دانشکده علوم، دانشگاه امام حسین، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
