سیمای خون شناسی و بالینی آناپلاسموز تجربی گوسفندی ناشی از آناپلاسما اویس در ایران

مقدمه و هدف: آناپلاسما اویس می تواند باعث بروز علائم بالینی در فاز حاد بیماری وخسارات اقتصادی عظیمی در گله ها گردد. آناپلاسموز گوسفندی یک بیماری ریکتزیایی با ناقل کنه ای می باشد که در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری شایع است. هدف از مطالعه حاضربررسی تغییرات خون شناسی و انگل شناسی آناپلاسموز تجربی با سویه ایرانی آناپلاسما اویس در گوسفند می باشد. مواد و روش کار: در این بررسی که در دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران انجام پذیرفت ،۶ گوسفند نر نژاد شال با استفاده از روش PCR-RFLP جهت آلودگی تجربی انتخاب شدند. در یک راس از گوسفندان فقط آلودگی به آناپلاسما اویس مشاهده گردید. گوسفند مذکور که از نظر آناپلاسما مارژیناله ، آناپلاسما فاگوسیتوفیلوم ،تیلریا و بابزیا منفی بود، طحال برداری گردید. ۵ گوسفند دیگرسالم بوده و هیچگونه آلودگی انگلی نداشتند. پس از ۲۱ روز ۱۰۰ میلی لیتر خون هپارینه با ۶% پارازیتمی آناپلاسما اویس، از گوسفند طحال برداری شده اخذ گردید. ۲۰ میلی لیتر از خون آلوده به صورت داخل وریدی به ۵ گوسفند سالم تزریق شد. تغییرات خون شناسی، انگل شناسی و بالینی ناشی از آناپلاسموز تجربی در طی روزهای ۳۸- ۰ پس از آلودگی مورد ارزیابی قرار گرفت.  نتایج و بحث : ۱۲ روز پس از آلودگی پارازیتمی به حداکثر میزان خود رسید. پس از آن به تدریج کاهش یافت، هرچند ارگانیسم تا آخرین روز مطالعه به طور مداوم حضور داشت. در طی آلودگی تجربی کاهش PCV ، Hb وRBC و افزایش MCV معنا دار بود. رتیکولوسیتوز ، بازوفیلی دان دان و پلی کرومازی نیز مشاهده گردید.تغییرات معنا داری در درجه حرارت بدن حیوانات آلوده وتعداد تام وشمارش تفکیکی گلبولهای سفید دیده نشد. عفونت تجربی آناپلاسما اویس در گوسفند در ابتدا باعث ایجادآنمی نورموسیتیک نورموکرومیک می گردد که با پیشرفت بیماری در روزهای ۲۰ و ۲۳ به صورت ماکروسیتیک نورموکرومیک بروز می یابد. ارتباط منفی میان پارازیتمی و RBC, PCV وHb وجود دارد بنابراین می توان از یافته های خون شناسی به ویژه اندازه گیری پارامترهای گلبول های قرمز ، به عنوان ابزاری در تشخیص بالینی آناپلاسموز گوسفندی بهره جست