مطالعه توزیع فصلی و جغرافیایی کک پولکس ایریتانس در گوسفندان و اماکن انسانی روستاهای استان کردستان

مقدمه و هدف: کک هاازانگل های خارجی انسان و حیوانات اهلی هستند که علاوه بر گزش های دردناک ناقل بیماری های عفونی به انسان و دام می باشند . مطالعه حاضر به منظور تعیین فراوانی، توزیع فصلی و جغرافیایی کک پولکس ایریتانس در محیط های روستایی و نشخوارکنندگان کوچک در دامداری های استان کردستان انجام شد. مواد و روش کار: در این مطالعه از ۲۹۰۰ راس گوسفند در ۲۶ دامداری و ۲۶ امکان انسانی در ۱۸ روستای استان کردستان به صورت تصادفی و در فصول مختلف سال ۱۳۹۱ نمونه برداری شد. کک های جمع آوری شده به آزمایشگاه انگل شناسی دانشکده دامپزشکی داشگاه ارومیه انتقال داده شدند. نمونه های جمع آوری شده پس از شفاف سازی و آبگیری شناسایی گردیدند. نتایج و بحث: در این مطالعه ۱۶۰۰ راس گوسفند (۱۷/۵۵درصد) و ۱۸ امکان انسانی آلوده به کک پولکس ایریتانس بودند. بیشترین فراوانی آلودگی در گوسفندان۹۰۰ جوان زیر سال (۳۰/۳۱درصد) بود. تعداد ۱۳۲۳ کک پولکس ایریتانس (۸۲۰ عدد ماده و ۵۰۳ عدد نر) جدا شد. ۹۵۰ عدد کک از گوسفندان (نسبت تعداد کک به هر راس گوسفند۶/۰عدد) و ۳۷۳ عدد کک پولکس ایریتانس از اماکن انسانی جمع آوری گردیدند. توزیع بدنی کک ها عمدتا از ناحیه پشتی (۱۰۰درصد) بود. توزیع جغرافیایی آلودگی کک پولکس ایریتانس در دام های تحت مطالعه در مناطق مختلف استان کردستان نشان داد که بیشترین میزان آلودگی در چهار فصل در منطقه ماراب بود. آلودگی دام به کک پولکس ایریتانس در تمامی فصول سال وجود داشت ولی بیشترین میزان آلودگی در فصل تابستان (۸/۴۱درصد) بود. نتایج مطالعه حاضر بیانگر شیوع کک پولکس ایریتانس در گوسفندان و اماکن انسانی بود که از نظر انتقال عوامل بیماری زا با اهمیت بوده و بایستی اقدامات کنترلی درمنطقه به عمل آید.