مقایسه خصوصیات فنوتیپی و ژنوتیپی مقاومت به آنتی بیوتیک ها در باکتری های اشریشیا کلی جدا شده از مدفوع انسان.

مقدمه و هدف: اشریشیا کلی انتروپاتوژن یکی از عوامل عمده اسهال در کشورهای توسعه نیافته و در حال توسعه می باشد که گاهی موجب بیماری شدید و یا حتی مرگ خصوصا در کودکان می شود. سروگروه ها و الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی این باکتری ها در نواحی جغرافیایی مختلف، متفاوت می باشد. آگاهی از الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی آن ها و ژن های دخیل در ایجاد مقاومت، جهت به کارگیری مناسب آنتی بیوتیک ها ضروری است. این مطالعه به منظور بررسی مقایسه خصوصیات فنوتیپی و ژنوتیپی مقاومت به آنتی بیوتیک ها در باکتری های اشریشیا کلی جدا شده از مدفوع انسان انجام گرفت.  مواد و روش کار: ۲۳۴ نمونه اسهال از بیمارستان های شهرکرد جمع آوری و به منظور تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی مورد بررسی قرار گرفتند. آزمون آنتی بیوگرام جدایه های اشریشیا کلی با استفاده از ۶ آنتی بیوتیک (تتراسایکلین، جنتامایسین، سیپروفلوکساسین، آمپی سیلین، سولفامتوکسازول، تریمتوپریم) صورت گرفت. همچنین با استفاده از روش واکنش های زنجیره ی پلیمراز(PCR) برخی از ژن های دخیل در این مقاومت های آنتی بیوتیکی (Sul۱، CITM، TetA، dfrA۱، Qnr،Aac(۳)- IV ) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج و بحث: ۱۱۴ نمونه از ۲۳۴ نمونه (۴۸/۷۱ درصد) از نظر آلودگی به اشریشیا کلی مثبت تشخیص داده شدند. حساسیت آنتی بیوتیکی جدایه ها با آزمون دیسک انتشاری تعیین شد. همچنین با استفاده از روش PCR برخی از ژن های دخیل در مقاومت آنتی بیوتیکی ردیابی شدند. نتایج نشان داد که کمترین مقاومت برای جنتامایسین به میزان ۰%، و بیشترین مقاومت برای تریمتوپریم ۸/۷۹% وجود دارد. سایر آنتی بیوتیک های مصرفی به ترتیب سولفامتوکسازول ۰۵/۷۱%، آمپی سیلین ۶۳/۵۲%، سیپروفلوکساسین ۵/۱۰%، تتراسایکلین ۵/۳% مقاومت را نشان دادند. در آزمون PCR ۱۰ جدایه دارای ژن Sul۱ و ۴۹ جدایه دارای ژن CITM، ۸ جدایه دارای ژن TetA، ۳۶جدایه دارای ژن dfrA۱، ۱۱ جدایه دارای ژن Qnr بودند اما هیچ یک از جدایه ها واجد ژن Aac(۳)- IV نبودند. نتایج نشان داد که در بررسی فنوتیپی آنتی بیوتیک های تریمتوپریم، آمپی سیلین، سولفامتوکسازول، جنتامایسین، سیپروفلوکساسین و تتراسایکلین به ترتیب ۸/۷۹%، ۶۳/۵۲%، ۰۵/۷۱%، ۰%، ۵/۱۰%، ۵/۳% مقاومت را نشان دادند که ژن های کد کننده مقاومت به آنتی بیوتیک های ذکر شده یعنی dfrA۱، CITM، Sul۱، Aac(۳)-IV،Qnr ، TetA تنها از مقاومت ظاهر شده به ترتیب ۵۷/۳۱%، ۹۸/۴۲%، ۷/۸%، ۰% ، ۶۴/۹% و۰۱/۷% را پوشش دادند. نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد سهم هر یک از ژن های ارزیابی شده را نشان می دهد که باید جهت درمان قطعی و عدم بروز مقاومت روز افزون سویه های پاتوژن، تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی جدایه های اشریشیا کلی انجام شود.