بررسی آلودگی کرمی دستگاه گوارش سگ های ولگرد استان قم

خلاصه بررسی حاضر در طی سال ۱۳۸۹-۱۳۹۰ بر روی آلودگی کرمی قسمت های مختلف لوله گوارش ۶۱ قلاده سگ ولگرد در استان قم انجام شد. سگ ها به روش زنده گیری صید شدند و پس از آسان کشی مورد کالبدگشایی قرار گرفتند. سستودها و آکانتوسفال ها بعد از جمع آوری، واکشی در آب، رنگ آمیزی با آلوم استوکارمین و شفاف سازی با زایلن مورد شناسایی قرار گرفتند. نماتودها نیز پس از شفاف سازی با لاکتوفنول، شناسایی شدند. در این مطالعه  ۸۸/۸۶ درصد از نمونه ها آلوده به سستودها، ۳۷/۵۷ درصد به نماتودها و۲۷/۳ درصد به آکانتوسفال ها بودند. انگل های جدا شده شامل: تنیا هیداتیژنا (۷۹/۳۲ درصد)، اکینوکوکوس گرانولوزوس (۲۲/۲۶ درصد)، دیپلیدیوم کنینوم (۴۹ درصد)، تنیا مولتی سپس (۷۵/۱۴ درصد)، مزوسستوئیدس لینه آتوس (۶۳/۱ درصد)، توکسوکارا کنیس (۷۰/۳۷ درصد)، توکساسکاریس لئونینا  (۳۱/۲۱ درصد)، ریکتولاریا کاهیرنسیس (۲۷/۳ درصد) و ماکراکانتورنکوس هیرودیناسئوس (۹۱/۴ درصد) بودند.  طیف شدت آلودگی کلیه کرم  ها بین ۲-۲۴ عدد و اکینوکوکوس گرانولوزوس بین ۷۰۰ – ۳۰۰۰ عدد  بود. کلیه کرم ها قابل انتقال به سایر گوشتخواران و همچنین تنیا هیداتیژنا، اکینوکوکوس گرانولوزوس و تنیا مولتی سپس قابل انتقال به نشخوارکنندگان و اکینوکوکوس گرانولوزوس، دیپلیدیوم کنینوم، تنیا مولتی سپس و توکسوکارا کنیس قابل انتقال به انسان هستند.

کلیدواژه ها:

آلودگی کرمی ، لوله گوارش ، سگ ولگرد ، استان قم ، ایران