بررسی قدرت بیماری زایی، تغییرات ژنتیکی و راه های درمان ویروس ابله در گله های قناری: مقاله مروری

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 39

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVLR-10-14_187

تاریخ نمایه سازی: 26 شهریور 1403

چکیده مقاله:

مقدمه: ویروس ابله یکی از حاد ترین و کشنده ترین ویروس ها، بخصوص درگله های قناری می باشد.  به علت انتشار ساده و اهسته ابله، درگیری گله ها بسیار زیاد بوده و دوره کمون بیماری در قناری بین ۴ تا ۱۴ روز می باشد و واگیری بسیار بالایی دارد. یکی از ویژگی های این ویروس، داشتن ژنوم بزرگ می باشد که در ساخت واکسن بسیار از ان استفاده شده است. روش کار: هدف از انجام این مطالعه، مروری بر علائم بالینی و خسارات ناشی از ویروس ابله در گله های قناری و بررسی راه های درمان آن می باشد. ویروس ابله ۳ نوع بیماری زایی دارد؛ فرم جلدی باعث ایجاد ضایعات پوستی روی پنجه ها، اطراف چشم و منقار می شود. فرم دیفتریک باعث ایجاد ضایعات پنیری شکل و خاکستری رنگ در ناحیه حلق، حنجره و زبان می شود. فرم سپتی سمیک که خطرناک ترین و کشنده ترین فرم ابله محسوب می شود و ۹۰ تا ۱۰۰ درصد تلفات دارد. یکی دیگر از علائم این بیماری پف کردن پرنده و کاهش اشتها می باشد. واگیری آن نیز از طریق پرنده های تازه خریداری شده یا پرنده های ازاد است. بحث و نتیجه گیری: زخم های پوستی شبیه زگیل و ندول های مخاطی در حلق و حنجره همراه با تلفات بالا، ما را به ابله مشکوک می کند. ولی می توان با روش های آزمایشگاهی و تزریق در تخم مرغ جنین دار، بیماری را بطور قطعی تشخیص داد. تا کنون هیچ دارویی برای درمان قطعی آن وجود ندارد و اگر گله ای درگیر شود در بهترین حالت تا ۴۰ درصد تلفات می دهد. اما اگر به موقع تشخیص داده شود می توان با انجام واکسیناسیون از شدت تلفات آن کاست. استفاده از ویتامین های A و C و ضد عفونی فضای کلی پرنده ها از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است.

نویسندگان

علیرضا مشتاقی

دانشجوی دکتری دامپزشکی دانشکده دامپزشکی دانشگاه سمنان.