بررسی فاکتورهای عملکردی کلیه و کبد متعاقب درمان با نانوذره نقره در مدل زنوگرافت سرطان ایجاد شده توسط رده سلولی سرطان معده در موش های ترانسژنیک nude b۶
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 74
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JVLR-11-15_017
تاریخ نمایه سازی: 26 شهریور 1403
چکیده مقاله:
مقدمه:سرطان معده یکی از رایج ترین سرطان ها در شرق آسیا می باشد که تقریبا ۴۷% سرطان ها را در این منطقه به خود اختصاص داده است.چون این بیماری در بسیاری از بیماران در مرحله پیشرفته تشخیص داده می شود میزان مرگ و میر ناشی از آن بالا می باشد. هدف از این مطالعه،بررسی عوارض نانوذره نقره در درمان مدل سرطان معده، بر ساختار بافتی و فاکتورهای عملکردی کلیه و کبد در موش های ترانسژنیکnude b۶ می باشد.روش کار: ۲۰ موش ترانسژنیک nude b۶ به وزن ۲±۱۸ گرم را به ۴ گروه کنترل منفی، کنترل مثبت(رده سلولی سرطان معده MKN۴۵ تزریق گردید)، درمان شده با غلظت ۱۰۰ ppm نانوذره نقره و درمان شده با غلظت ۲۰۰ ppm نانوذره نقره به ازای هر کیلوگرم وزن بدن ۲ بار در هفته به مدت ۲۰ روز تقسیم بندی شدند. پس از خونگیری، تغییرات سطح سرمی آنزیم های AST, ALP و ALT و همچنین اوره و کراتینین تعیین شده و نمونه بافت های کلیه و کبد جهت بررسی های آسیب شناسی جمع آوری شدند. در نهایت داده ها توسط آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه و تست تعقیبی دانکن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.بحث و نتیجه گیری:بررسی هیستوپاتولوژیک کبد در غلظت ۲۰۰ ppm نانوذره نقره پرخونی و نکروز را نشان داد و در کلیه، شرایط نرمال بافتی مشاهده شد.میانگین سطح آنزیم های کبدی و اوره،در گروه کنترل مثبت و غلظت ۲۰۰ ppm افزایش یافته اند. در خصوص آنزیم های کبدی بین گروه کنترل منفی و غلظت ۲۰۰ ppm تفاوت معنی داری مشاهده شد.(p<۰.۰۵). در نتیجه، با توجه به عدم مشاهده تاثیرات سو قابل توجه، متعاقب استفاده از نانوذره نقره در روند درمانی رده سلولی سرطان معده، به نظر می رسد در آینده به عنوان روش کارامد در پروتکل درمانی سرطان ها می تواند مورد توجه قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سید محمد حسینی
گروه پاتوبیولوژی دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل، بابل، ایران.