مطالعه کشتارگاهی وقوع و طبقه بندی الگوهای مختلف آسیب شناسی ضایعات ریوی شتر یک کوهانه (Camelus deromedarius) ، قم، ایران

شتر یکی از سازش پذیرترین حیوانات صحرا ست و بیماری های ریوی در شتر بیانگر یکی از مهم ترین موارد ارجاعات کلینیکی در این گونه دامی می باشد. در تحقیق پیش رو که در طول دوره نحر شتر در پاییز و زمستان سال ۱۳۹۱  و در کشتارگاه شهرستان قم به اجرا در آمد، از مجموع۱۰۰ نفر شتر که  به  صورت راندوم و در دفعات مختلف تحت معاینات و بازرسی های پس از کشتار قرار گرفتند، در مجموع ۴۶ لاشه واجد یک یا بیش از یک لزیون ماکروسکپی در ریه تشخیص، و ریه های دارای لزیون ضبط شدند. از موارد مثبت با لزیون های ماکروسکپی، پس از تهیه ماکروگراف های ضروری، نمونه بافت ریوی در ابعاد مناسب اخذ، در فرمالین بافر ۱۰ % تثبیت ، و تحت روش های روتین هیستوتکنیک، بلوک های پارافینی تهیه گردید. در نهایت مقاطع ۵ میکرونی آماده و به  روش H&E  رنگ آمیزی شدند. در مطالعه مقاطع رنگ آمیزی شده عمده ترین لزیون های مشاهده شده در ریه شترهای نحر شده عبارت بودند از:  پنومونی بینابینی ۳۱ مورد (۳۹/۶۷%)؛ برونکوپنومونی فیبرینی ۱۹ مورد (۳/۴۱%)؛  برونکوپنومونی چرکی ۲۱ مورد (۶۵/۴۵%)؛ پنوموکونیوزیس ۱۵مورد (۶۰/۳۲% )؛ پنومونی انگلی شامل کیست هیداتیک و حضور لارو انگل در مجاری تنفسی  به ترتیب ۳ و ۲ مورد (۵۲/۶% و۳۴/۴%)؛ کیست کلسیفه ۴ مورد (۸۹/۸%)، آتلکتازی ۸ مورد (۳۹/۱۷% )، و آمفیزم ریوی۱۸ مورد (۱۳/۳۹%).  در این مطالعه نیز همچون مطالعات گذشته که در شهرستان های تهران و سمنان بعمل آمده بود، مشاهده شد که پنومونی بینابینی شایع ترین لزیون ریوی در شتر و عامل اصلی حذف ۳۹/۶۷%  ریه این حیوان در شترهای ذبح شده در کشتارگاه مورد نظر در شهرستان قم می باشد.

کلیدواژه ها:

شتر ، ریه ، لزیون و کشتارگاه