مطالعه باکتریولوژیکی و شیوع آبسه های کبد در گاوهای کشتار شده در کشتارگاه سمنان

دستگاه گوارش نشخوارکنندگان برای هضم جیره­هایی که بخش عمده­ آن­ها را مواد علوفه­ای تشکیل می­دهد، تطبیق یافته است. خوراندن جیره­هایی با مقادیر بالا از مواد دانه­ای به نشخوارکنندگان سبب وقوع اسیدوز شکمبه و آبسه های کبد می­گردد. هدف مطالعه حاضر تشخیص عوامل باکتریایی جدا شده از آبسه­های کبد و بررسی شیوع آن در گاوهای کشتار شده در کشتارگاه سمنان بود. در این مطالعه در مجموع از  ۲۰۰ راس گاو نمونه گیری شد. اندازه­گیری اسیدیته شکمبه بلافاصله پس از کشتار  با pH­متر دیجیتال قابل حمل، انجام شد. در بازرسی لاشه، کبد گاوها مورد بررسی قرار گرفت و در صورت وجود آبسه اطلاعات مربوط به آن ثبت ­گردید. سپس آبسه به طور کامل همراه با قسمتی از بافت سالم از کبد جدا گردید و در کنار یخ به آزمایشگاه منتقل ­شد. در آزمایشگاه، کشت به روش استاندارد از آبسه­های کبد انجام گرفت. از ۲۰۰ راس گاو کشتار شده  ۶۳ راس (۵/۳۲ درصد) دچار اسیدوز تحت حاد بودند که از این تعداد ۴۰ (۴/۳۱درصد) راس نر و تعداد ۲۳ (۵/۳۱ درصد)راس ماده بودند. در مجموع ۱۲راس (۵/۶ درصد) به آبسه کبد مبتلا بودند. فوزوباکتریوم نکروفوروم از ۹ (۲/۶۹ درصد) کبد مبتلا به آبسه و تروپرلا پایوژنز از ۶ (۱/۴۶ درصد) کبد مبتلا به ابسه به عنوان بیشترین جرم مولد آبسه جدا گردیدند. میزان شیوع اسیدوز تحت حاد و آبسه­های کبدی در گاوهای کشتار شده در کشتارگاه سمنان به ترتیب ۵/۳۲ و ۵/۶ درصد می باشد. باکتری فوزوباکتریوم نکروفوروم و تروپرلا پیوژنز مهم ترین عوامل ایجاد آبسه های کبد در گاوها می باشند.

کلیدواژه ها:

آبسه کبد ، گاو ، فوزوباکتریوم نکروفوروم ، تروپرلا پیوژنز