بررسی تحلیلی مبانی دینی «شهر دوستدار کودک» و رویکردهای آن
محل انتشار: دوفصلنامه الهیات شهر، دوره: 1، شماره: 2
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 44
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JTC-1-2_003
تاریخ نمایه سازی: 25 شهریور 1403
چکیده مقاله:
«شهر دوستدار کودک» که می تواند یکی از سرفصل های کلان گفتمان «حق به شهر» باشد، در سال ۱۹۹۶ مطرح شد و چندی است به طور جدی توسط صاحب نظران بحث و بررسی می شود. شهر دوستدار کودک مقوله ای علمی و اجتماعی است که همانند هر موضوع علمی دیگر می تواند رویکردهای متفاوتی را دربرگیرد. این نوشتار مبتنی بر فرضیه «آنری لوفور» فیلسوف و جامعه شناس فرانسوی است که به درستی حق به شهر را - فراتر از جنسیت و قومیت و سن و غیره- یک حق انسانی و تابع نیازهای اولیه انسانی می داند، برخلاف برخی دیگر که آن را حقی مدنی درنظر می گیرند. نویسنده در این مقاله می کوشد به روش تحلیل مبانی و معرفت شناختی، از طریق تبیین اهمیت کودک در آموزه های دینی، به مبانی دینی شهر دوستدار کودک بپردازد. در همین راستا به دو رویکرد مهم در نسبت شهر و کودک اشاره می گردد و به اختصار آسیب های متوجه رویکرد کالبدی محور که اصالت را به شهر می دهد، بحث و بررسی می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی شفیعی
هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی و مدیر گروه فقه کاربردی