تحلیل راهبردهای توسعه گردشگری ساحلی (مطالعه موردی: ساحل رودخانه کارون در شهر اهواز)

برنامه ریزی برای توسعه گردشگری ساحلی در گرو بررسی دقیق و شناخت از منطقه مورد مطالعه و مستلزم دسترسی به مدل های برجسته ای برای تحلیل برنامه ریزی است. در این پژوهش از رویکرد تلفیقی SWOT- ANP جهت تعیین مناسب ترین راهبرد برای توسعه گردشگری ساحلی رودخانه کارون در شهر اهواز استفاده شده است. از آن جایی که مدل سوآت عوامل تحلیل را به صورت درونی (نقاط قوت و نقاط ضعف) و بیرونی (فرصت ها و تهدیدها) طبقه بندی می کند و نتایج آن اغلب فقط لیست ناقصی از عوامل درونی و بیرونی است، برای همین نمی تواند به طور جامع فرآیند تصمیم گیری استراتژیک را ارزیابی کند. از این رو در این پژوهش، جهت رفع نواقص مدل SWOT از تکنیک ANP استفاده شده است. در واقع فرآیند تحلیل شبکه بین نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدها وابستگی برقرار می کند. مقاله حاضر، از لحاظ هدف به روش کاربردی و از حیث شیوه مطالعه به روش توصیفی-تحلیلی شکل گرفته است. بر اساس نتایج تحقیق، مناسب ترین استراتژی برای توسعه گردشگری ساحلی، استراتژی WO (بهره مندی از توان سیاسی و مدیریتی جهت هماهنگی سازمان های مرتبط با گردشگری ساحلی، استفاده از توان سرمایه گذاری جهت تامین امکانات رفاهی مناسب برای گردشگران و تهیه کتابچه ها و مجلات راهنمای تور در سفر به کلانشهر اهواز و معرفی صنعت گردشگری ساحلی) با وزن ۵۱۱/۰ می باشد. ضمن این که استراتژی SO با وزن ۴۶۸/۰ به عنوان استراتژی جایگزین مطرح است.

کلیدواژه ها:

راهبرد ، توسعه گردشگری ، گردشگری ساحلی ، رودخانه کارون.