واکاوی مولفه های نوستالژیک در رمان «ادرکها النسیان» اثر سناء شعلان

نوستالژی به عنوان موضوعی روان شناختی، یکی از ویژگی های ادبیات و هنر است که در طول تاریخ ادبی، همواره مطرح بوده و در هیچ دوره ای از ادوار تاریخ ادبی، کم رنگ نشده است. به عبارت دیگر،غمگین شدن به خاطر دوری از وطن و آرزوی بازگشت به سرزمین مادری و حسرت گذشته های شیرین و تقابل زمان حال با گذشته، و به طور کلی هر چیزی که ما را به یاد گذشته بیندازد نوستالژی نامیده می شود. این مقاله در صدد برآمده تا بازتاب هر یک از عناصر نوستالژیک را با روش توصیفی- تحلیلی و استفاده از نققد روانشناختی تبیین سازد. آنچه که با مطالعه این رمان برمی آید این است که نویسنده برای بیان حالات و روحیه ی شخصیت های داستان، کاهش درد، رنج و تلخی هایی که در زندگی با آن رو به رو بودند، فراموشی فشارهای روانی زندگی در جامعه خود، همچنین عدم احساس گذر سخت زمان و ابراز نوعی همدردی از نوستالژی بهره برده است؛ تا به نوعی بر ناامیدی غلبه کند. بازتاب و انعکاس این احساسات در انواع نوستالژی در این رمان، چون نوستالژی فردی، نوستالژی عاطفی، مکانی، اجتماعی و سیاسی نیز در رمان شعلان به کار رفته است

کلیدواژه ها:

مولفه های نوستالژیک ، نوستالژی فردی ، نوستالژی اجتماعی. سناء شعلان ، «ادرکها النسیان».