پایش زیستی مواجهه شغلی با گازهای بیهوش کننده در کارکنان اتاق عمل

هدف گازهای بیهوش کننده از مهم ترین عوامل آلوده کننده شیمیایی هوای اتاق های عمل محسوب می شوند. هدف از این مطالعه ارزیابی مواجهه شغلی با گازهای بیهوش کننده توسط اندازه گیری غلظت گازهای نایتروس اکساید، ایزوفلوران و سووفلوران در نمونه ادرار پرسنل اتاق عمل بود. روش ها این مطالعه از نوع مقطعی تحلیلی بود. غلظت گازهای نایتروس اکساید ، ایزوفلوران و سووفلوران در۶۰ نمونه ادراری که از متخصصان بیهوشی، جراحان، تکنسین های جراحی و پرستاران گرفته شده بود، اندازه گیری شد. نمونه های ادرار در پایان شیفت کاری صبح (پس از حداقل ۳ ساعت مواجهه) جمع آوری شد. نمونه های ادرار با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی گازی طیف سنجی جرمی  مدل Agilent ۵۹۷۷B همراه با نمونه بردار خودکار Agilent ۷۶۹۷A headspace طابق با روش معرفی شده توسط اکروسی و همکاران آنالیز شدند. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها از نرم افزار SPSS نسخه ۲۱ استفاده شد. یافته ها غلظت گازهای نایتروس اکساید، ایزوفلوران و سووفلوران در ادرار به ترتیب ۷۷/۵۲±۱۷۵/۸ (محدوده۳۹۱/۹۱-۷/۹۸)، ۳/۴۳±۴/۹۵ (محدوده ۱۴/۹-۰/۷۸) و ۱۶/۰۶±۱۵/۰۳ (محدوده ۴۶/۴-۰/۷۶) میکروگرم بر لیتر بود.  نتیجه گیری نتایج مطالعه نشان می دهد کارکنان شاغل در اتاق های عمل با غلظت های بالا از ترکیبات بیهوش کننده استنشاقی (نایتروس اکساید، ایزوفلوران و سووفلوران) مواجهه دارند.

کلیدواژه ها:

Biological monitoring ، Occupational exposure ، Waste anesthetic gases (WAGs) ، Operating room ، پایش بیولوژیکی ، مواجهه شغلی ، گازهای بیهوش کننده ، اتاق عمل