تبیین نقش شاخص های کیفیت زندگی در تحقق شهر خلاق در فضاهای شهری (مطالعه موردی: شهر تبریز)

امروزه کیفیت مکان زندگی، از مهمترین حوزه های پژوهش های برنامه ریزی فضایی است به دلیل تاثیرگذاری روز افزون بر دیگر ویژگی های شهری همچون خلاقیت در شهر ها و به عنوان ابزاری کارآمد در برنامه ریزی است. چرا که شهر های خلاق مراکزی هستند که ویژگی های منحصر به فردی را در خود جای داده اند و محیطی جذاب برای فعالیت و زندگی افراد متخصص، هنرمند، پژوهشگر و در یک کلام افراد خلاق فراهم می سازند. هدف پژوهش حاضر نیز تحلیل تاثیر مولفه های کیفیت زندگی بر تحقق شهر خلاق در شهر تبریز است لذا از نظر هدف از نوع کاربردی و از نظر ماهیت و روش پژوهش از نوع ترکیبی کیفی - کمی است. بخش کیفی شامل شناسایی مولفه های تاثیرگذار کیفیت زندگی بر تحقق شهر خلاق از طریق بررسی مبانی نظری و تئور یک پژوهش است. در بخش کمی با استفاده از مدل تحلیل معادلات ساختاری و روش تحلیل مسیر در نرم افزار PLS نوع مولفه ها با توجه به اثرگذاری و اثرپذیری بر سایر مولفه ها مشخص شده است. نتایج نشان می دهد مقادیر تمام بارهای فاکتورها از ۰.۵ بیشتر است که مقیاس بسیار قابل قبولی برای محاسبه متغیرهای پنهان مدل مقیاس است و مولفه کالبدی – زیست محیطی با ضریب ۳۶۷/۰ و مولفه تسهیلات شهری با ۳۱۲/۰ و اجتماعی – فرهنگی با ضریب ۲۹۲/۰ بیشترین تاثیر را در ارتقای خلاقیت در شهر تبریز دارند. همچنین مولفه دسترسی با ضریب ۲۴۱/۰ و مولفه اقتصادی با وزن ۱۳۶/۰ کم ترین تاثیر را در ارتقای خلاقیت در شهر دارند.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، شهر خلاق ، معادلات ساختاری ، شهر تبریز