تبیین رابطه ای خدا و جهان هستی از نظر میرزا جواد تهرانی(ره)

هدف از پژوهش حاضر پاسخ به این پرسش است که چه رابطه ای بین خدا و جهان هستی از منظر میرزا جواد تهرانی وجود دارد؟ به همین منظور آثار مکتوب ایشان به روش تحلیل محتوای منابع به صورت کتابخانه ای مورد بررسی قرار گرفت. حکما در پاسخ به این پرسش از پیشفرضهای عقلی چون؛ اصل علیت، جعل، سنخیت، قاعده الواحد، فاعل بالتجلی،... بهره گرفته و با طرح جدایی بین اولین مخلوق از اولین صادر، رابطه را امری وجودی دانسته اند. میرزا جواد یکی از متفکران مکتب تفکیک ضمن عدم پذیرش اصول مذکور، ادعای حکما را خالی از اشکال نمی داند. وی بر این باورست که تعیین مصداق اولین مخلوق و بیان نوع رابطه از قلمرو دانش انسان خارج است لذا باید در این خصوص تابع متون شرع باشیم. بنابراین رابطه بین خدا و جهان هستی قطعا بر قرار است. هر چند که کیفیت آن بر ما مجهول می باشد.

کلیدواژه ها:

مکتب تفکیک ، میرزا جواد تهرانی ، مخلوق اول ، صادر اول ، قاعده الواحد ، فاعل بالتجلی ، عقل