ارزیابی عملکرد سرمایه فکری در مراکز آموزشی عالی با استفاده از روش AHP (مطالعه موردی: دانشگاه های پیام نور استان گیلان)

اواخر قرن بیستم با توجه به تغییر مزیت رقابتی از سرمایه های مشهود به دارائی­های دانشی و فرآورده های دانش محور، دانشگاه ها و آموزش عالی از جهت تولید دانش، مورد توجه قرار گرفتند.     دانشگاه های ایران و البته دانشگاه های پیام نور نیز از این قاعده مستثنی نمی باشند. از این رو پژوهش حاضر با هدف، ارزیابی عملکرد سرمایه فکری در مراکز آموزشی با استفاده از روش AHP در دانشگاه های پیام نور استان گیلان انجام گرفته است .روش تحقیق کاربردی و توصیفی-پیمایشی محسوب می شود. جامعه­ی مورد بررسی در این پژوهش شامل کارکنان دانشگاه های پیام نور استان گیلان  به تعداد ۳۶۵ نفر می باشد که ۱۸۷ نفر از آنان به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب و از طریق پرسشنامه مقایسات زوجی اطلاعات لازم در راستای پاسخ گویی به سوالات پژوهش جمع آوری شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد، در دانشگاه های پیام نور استان گیلان سرمایه انسانی با ضریب ارجحیت ۰.۶۲ دارای اولویت اول، مولفه نوآوری با ضریب ارجحیت ۰.۷۶ دارای تقدم بر تعهد با ضریب ارجحیت ۰.۱۶ و دارای تقدم بر رضایت کارکنان با ضریب ارجحیت ۰.۰۷ می باشد. همچنین فرهنگ سازمانی با ضریب ارجحیت ۰.۵۳ دارای تقدم بر انتقال تکنولوژی با ضریب ارجحیت ۰.۲۹ و دارای تقدم بر سیستم اطلاعات با ضریب ارجحیت ۰.۱۶ است. مولفه ارزش برند با ضریب ارجحیت ۰.۶۲ دارای تقدم بر وفاداری مشتری با ضریب ارجحیت ۰.۲۳ و دارای تقدم بر رضایت مشتری با ضریب ارجحیت ۰.۱۳ است. در نهایت واحد دانشگاهی رشت با ضریب ارجحیت ۰.۳۳ دارای تقدم بر سایر واحدهای دانشگاهی دارد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی عملکرد ، سرمایه فکری ، AHP