اصول تضمین کننده دادرسی عادلانه و مبتنی بر اخلاق در دعاوی مدنی و موانع اجرای آن

زمینه: رابطه بین اخلاق و حقوق امری مسلم و مورد تایید و تاکید فلاسفه و اندیشمندان اخلاقی و حقوقدانان است. از جمله مباحثی که به طور خاص می توان رابطه این دو را مورد کنکاش و بررسی قرار داد، اخلاق در فرایند دادرسی است. هرگاه بتوان معیارهایی عینی برای سنجش رعایت عدالت در یک دادرسی ارائه نمود, می توان راجع به اجرای عدالت در مرحله رسیدگی اظهار نظر دقیق تری کرد. در نتیجه باید استانداردهای دادرسی عادلانه تعریف و از آن ها در سنجش عادلانه بودن استانداردها استفاده شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی اصول تضمین کننده دادرسی عادلانه و مبتنی بر اخلاق در دعاوی مدنی و موانع اجرای آن می باشد. نتیجه گیری:  حق برخورداری از دادرسی عادلانه به عنوان یک هنجار بین المللی حقوق بشر برای حمایت از افراد در محروم کردن یا محدود کردن غیرقانونی و خودسرانه افراد از آزادی و حقوق اساسی ایشان شناخته می شود. اصولی که تضمین کننده دادرسی عادلانه و اخلاقی در دعاوی مدنی است عبارتند از: برائت، رعایت تناظر، علنی بودن دادرسی، برابری ادله، الزام قاضی به بیان استدلال، بی طرفی، برخورداری از دادرسی موثر و قائمیت خاتمه دعوا بر مصالحه طرفین می باشد. اصول دادرسی در دعاوی مدنی در صورتی می تواند مدافع اخلاق و تضمین کننده یک دادرسی شفاف و عدالتی نمایان باشد که در مقام عمل به درستی اجرا شود و بی اعتنایی به این اصول، طرفین دعوی را از حقوق مسلم خود نسبت به دستگاه قضایی محروم می کند.

کلیدواژه ها:

Ethics ، Justice ، Procedural Principles ، Civil Lawsuits ، اخلاق ، عدالت ، اصول دادرسی ، دعاوی مدنی