مقایسه ی اثربخشی تزریق موضعی کورتیکواستروئید و لیزردرمانی پرتوان در بیماران مبتلا به تنوسینوویت دوکرون

سابقه و هدف: تنوسینوویت دوکرون یکی از علل شایع درد مچ دست است. مطالعه ی حاضر با هدف مقایسه ی اثربخشی لیزردرمانی پرتوان و تزریق موضعی کورتیکواستروئید در درمان تنوسینوویت دوکرون انجام شد. مواد و روش ها: در یک کارآزمایی بالینی، تعداد ۳۰ بیمار با تشخیص تنوسینوویت به صورت تصادفی به دو گروه ۱۵نفری A و B تخصیص داده شدند. گروه A تحت لیزردرمانی پرتوان، پنج جلسه به مدت سه هفته ی متوالی قرار گرفت و به گروه B (کورتیکواستروئید) ۱ میلی لیتر تریامسنولون و ۱ میلی لیتر لیدوکائین ۲ درصد در مچ دست تحت هدایت سونوگرافی تزریق شد. ضخامت تاندون، شدت درد، کیفیت زندگی و میزان رضایت از درمان در هر دو گروه در بدو درمان، یک ماه و سه ماه بعد از درمان اندازه گیری و مقایسه شد. یافته ها: در گروه A و B به ترتیب ضخامت تاندون عضلات اکستانسور پولیسیس لونگوس و ابداکتور پولیسیس برویس قبل از درمان ۰/۶۳±۷/۵۷ و ۰/۵۸±۷/۲۵ (۰/۱۲۰=P)، یک ماه بعد ۰/۶۱±۶/۵۵ و ۰/۴۰±۶/۵۴ (۰/۹۵۵=P) و سه ماه پس از درمان ۰/۷۵±۵/۷۱ و ۰/۴۵±۵/۹۹ (۰/۲۳۹=P) میلی­متر، نمره ی درد قبل از درمان ۱/۱۸±۸/۶۰ و ۱/۴۶±۸/۴۷ (۰/۷۸۵=P)، یک ماه بعد ۱/۶۶±۲/۷۳ و ۱/۱۶±۴/۲۷ (۰/۰۰۷=P) و سه ماه بعد از درمان ۱/۳۳±۱/۷۳ و ۱/۰۶±۲/۴۷ (۰/۱۰۷=P) بود. بین دو گروه از نظر کیفیت زندگی و رضایت از درمان تفاوت معنا­دار مشاهده نشد (برای همه ۰/۰۵کورتیکواستروئید و لیزر پرتوان برای بیماران مبتلا به تنوسینوویت دوکرون ایمن است و به کاهش درد و ضخامت تاندون و افزایش کیفیت زندگی بیماران منجر می شود.

کلیدواژه ها:

Corticosteroid ، De Quervain's Tenosynovitis ، Laser therapy ، تنوسینوویت دوکرون ، کورتیکواستروئید ، لیزردرمانی