نقش ادراک از ادغام اثربخش فناوری آموزشی در فرایند تدریس در پذیرش فناوری در یادگیری: نقش واسطه ای باورها و نگرش دانشجو نسبت به فناوری

مقدمه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه­­ای باورها و نگرش­ دانشجویان نسبت به کاربرد فناوری­های آموزشی در رابطه بین ادراک دانشجو از اثربخشی ادغام فناوری آموزشی در فرایند آموزشی اساتید با پذیرش و کاربرد فناوری­­های آموزشی برای یادگیری توسط دانشجویان انجام گرفت. روش شناسی پژوهش: روش پژوهش، همبستگی بود. جامعه آماری کلیه دانشجویان دانشگاه­های آزاد و پیام نور شهر شهربابک بودند که یک نمونه ۲۰۱ نفری از دانشجویان به روش نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای انتخاب و داده­های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه TAM و مقیاس ادراک اثربخشی ادغامICT  در آموزش جمع­آوری شد و داده­ها با روش تحلیل مسیر تحلیل شد. یافته­ ها: یافته­ ها نشان داد مسیر زنجیره­ای سهولت ادراک شده، سودمندی ادراک شده، نگرش و نیت رفتاری کاربرد فناوری آموزشی برای یادگیری نقش واسطه­ای مثبت در رابطه بین ادراک دانشجو از اثربخشی ادغام فناوری آموزشی در فرایند آموزش و کاربرد واقعی فناوری آموزشی برای یادگیری دارند. همچنین مسیر زنجیره­ای سودمندی ادراک شده و نیت رفتاری کاربرد فناوری آموزشی برای یادگیری بیش­ترین نقش را در رابطه بین ادراک دانشجو از اثربخشی ادغام فناوری آموزشی در فرایند آموزش و به­کارگیری واقعی فناوری آموزشی برای یادگیری داشت. بحث و نتیجه ­گیری: یافته­ها نشان داد سودمندی ادراک شده کاربرد فناوری آموزشی برای یادگیری نسبت به سهولت ادراک شده، نگرش نسبت به کاربرد و نیت رفتاری کاربرد فناوری آموزشی بهتر می­توانند اثر ادراک دانشجو از اثربخشی ادغام فناوری آموزشی در فرایند آموزش را بر کاربرد واقعی فناوری آموزشی برای یادگیری تبیین کند.

کلیدواژه ها:

مدل پذیرش فناوری ، کاربرد فناوری آموزشی برای یادگیری ، اثربخشی ادغام فناوری آموزشی در فرایند آموزش ، باورها و نگرش نسبت به فناوری آموزشی