برنامه ریزی استراتژیک در سازمان های آموزش عالی ایران از طریق رویکردکارت امتیازی متوازن

هدف از انجام پژوهش، بررسی برنامه­ریزی استراتژیک در سازمان­های آموزش عالی ایران از طریق رویکرد BSC (کارت امتیازی متوازن) است. روش تحقیق این پژوهش از نوع توصیفی– پیمایشی است و همچنین از تحلیل استنباطی با استفاده از آزمون تحلیل عاملی تاییدی روایی سازه را مورد آزمون استفاده شده، داده­ها با استفاده از نرم افزارهای EXCEL و LISREL تجزیه وتحلیل گردیده است. جامعه آماری در این تحقیق ۲۱۴ نفر بوده که با استفاده از فرمول کوکران، تعداد ۱۳۸ مورد جهت پخش پرسشنامه انتخاب شده است. روایی پرسشنامه از طریق یک مطالعه مقدماتی مورد سنجش قرار گرفته است. پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ مقدار آن ۰.۸۲۱ برآورد گردیده است. با توجه به تجزیه وتحلیل آماری صورت گرفته در پژوهش فرضیه اول، "رویکرد داخلی (نحوه ارائه خدمات آموزش عالی)، فرضیه دوم "مشتری (جذب دانش­آموزان با استعداد)"، فرضیه سوم "برطرف کردن نیازهای افراد ذی­نفع (بنیان گذاران، وزارت آموزش وپرورش)"، فرضیه چهارم "نوآوری آموزش عالی "، فرضیه پنجم، "نقشه استراتژیک "، فرضیه ششم، "رویکرد مالی (بودجه)" و فرضیه هفتم، "تکنولوژی­های آموزشی و روش­های مربوطه " بر سازمان­های آموزش عالی با توجه به رابطه­ی معناداری که بین متغیرها وجود داشت تاثیر دارد و مورد تائید قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

کلیدواژه: برنامه ریزی استراتژیک ، کارت امتیازی متوازن ، آموزش عالی ایران