اثربخشی درمان فراشناختی و درمان شفقت محور بر کاهش نشخوار ذهنی و اضطراب در بیماران وسواس فکری

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان فراشناختی  و درمان شفقت محور   بر کاهش نشخوار ذهنی، اضطراب  افراد با نشانههای طیف وسواس فکری انجام شد. روش پژوهش حاضر از لحاظ گردآوری داده‎ها روش آزمایشی از نوع شبه آزمایشی و طرح آن پیشآزمون، پسآزمون با گروه کنترل بود و ازلحاظ هدف در زمره مطالعات کاربردی و از لحاظ روش در زمره پژوهشهای کمی بود. جامعه مورد مطالعه عبارت بود از کلیه مراجعهکنندگان زن که با تشخیص علائم طیف وسواس فکری- عملی به کلینیکهای مشاوره و روانشناختی منطقه ۵ شهر تهران در سال تحصیلی ۹۹- ۱۳۹۸. به استناد مطالعات پیشین مجموعا  ۴۵ نفر(هر گروه ۱۵ نفر) با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل دو بسته آموزش درمان فراشناختی و آموزش درمان شفقتمحور و  سه پرسشنامه نشخوار فکری یوسفی (۱۳۸۴)، اضطراب ساراسون (۱۹۵۷) بودند. جهت تشخیص مراجعان با نشانههای وسواس فکری- عملی پرونده سنجش مراجعان در کلینیک مورد استفاده قرار گرفت. یافته های پژوهش بر اساس نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که هر دو درمان موجب کاهش نشخوار ذهنی، اضطراب و نگرانی افراد با نشانههای طیف وسواس فکری- عملی بویژه وسواس فکری میشوند. همچنین نتایج نشان داد که درمان فراشناختی و شفقتمحور، به یک اندازه میتوانند بر کاهش نشخوار ذهنی، اضطراب و نگرانی موثر باشند. در نتیجه وقتی مراجعان با نشانههای طیف وسواس فکری – عملی نسبت به مهارتها، احساسات و توانمندیهای شناختی و اجتماعی و غیره آگاهی پیدا میکنند بر نشخوار ذهنی، اضطراب و نگرانی خود فایق میآیند، در نتیجه عملکرد مناسبی خواهند داشت.

کلیدواژه ها:

درمان فراشناختی ، درمان شفقت محور ، نشخوار ذهنی ، اضطراب ، نشانههای طیف وسواس فکری-عملی