اثر عمل آوری بتن در محیط حاوی آلاینده نفت خام بر پارامترهای ریزساختاری و درشت ساختاری بتن

حضور گسترده صنایع پتروشیمی و پالایشگاه های نفتی در غرب استان هرمزگان، موجب شده بسیاری از سازه های بتنی در مجاورت آلاینده های آلی قرار گیرند، این مجاورت می تواند بر پارامتر های مقاومتی و دوام بتن تاثیرگذار باشد. بر این اساس هدف این مقاله تاثیر عمل-آوری و مجاورت کوتاه مدت و بلند مدت بتن در محیط های حاوی آلاینده آلی نفت خام و تاثیر آن بر دوام و مقاومت بتن از منظر ریزساختاری است. در این پژوهش حدود ۳۶۰ نمونه بتنی ارزیابی شده است. نمونه ها به مدت ۱۲ ماه در امولسیون های حاوی ۵/۰، ۱، ۵/۱، ۵/۲، ۵، ۱۰، ۲۵، ۵۰ و ۱۰۰ درصد نفت خام عمل آوری شده و آزمایش مقاومت فشاری در سنین ۱، ۳، ۷، ۲۸، ۹۰ و ۳۶۵ روز روی نمونه ها انجام شد، همچنین تغییرات ضریب نفوذپدیری نیز بررسی شده است. برای بررسی ریزساختاری از آزمایش تصاویر میکروسکوپ الکترونیکی روبشی(SEM) و برای تجزیه وتحلیل ساختاری از آزمایش طیف سنجی پراش انرژی پرتوایکس (EDX) استفاده شده است. همچنین آزمایش پراش پرتوایکس(XRD) برای بررسی تشکیل محصولات هیدراتاسیون، در محیط های آلوده به نفت خام و آنالیز ساختار بلورین مواد انجام شده است. بر اساس نتایج حاصل شده، مقاومت نمونه های عمل آوری شده در امولسیون های نفت خام نسبت به نمونه شاهد وابسته به میزان غلظت امولسیون است. مقاومت فشاری نمونه های عمل آوری شده در امولسیون با غلظت ۱۰۰٪ نفت خام بعد از گذشت ۳۶۵ روز نسبت به نمونه شاهد حدود ۴۱٪ کاهش یافته است و مقاومت فشاری نمونه از MPa ۴۱ به MPa ۲۴ و ضریب نفوذپذیری نمونه از cm/h ۷-۱۰*۲/۳ به cm/h ۷-۱۰*۳/۱۵ رسیده است.

کلیدواژه ها:

ریزساختار ، XRD ، SEM ، C-S-H ، نفت خام