ضرورت بکارگیری فناوری اطلاعات در برنامه ریزی و مدیریت دانش

امروزه به خاطر جهانی شدن، دچار تغییرات سریع و اجتناب ناپذیری است. در این دنیا، اقتصاد به سمت اقتصاد دانش محور حرکت کرده است. بسیاری از معادلات کنونی کشورها را با چالش مواجه ساخته که این امر، خود حاصل فناوری اطلاعات و ارتباطات است. سازمان های نوین، اهمیت بیشتری جهت درک، انطباق پذیری و مدیریت تغییرات محیط پیرامون قائل هستند. در کسب و به کارگیری دانش و اطلاعات روزآمد به منظور بهبود عملیات و ارائه خدمات و محصولات مطلوبتر به افراد پیشی گرفته اند. چنین سازمان هایی نیازمند به کارگیری سبک جدیدی از مدیریت به نام«مدیریت دانش» می باشند. پیاده سازی مدیریت دانش در سازمان همچون پیاده سازی هر روش دیگری، باید در یک فرایند گام به گام و آرام صورت گیرد، پیاده سازی مدیریت دانش شامل : آموزش مفاهیم و جلب نظر مدیران، ارزیابی عملکرد مدیریت دانش سازمان، تشکیل تیم دانش، تدوین چشم انداز دانش، اجرای طرح پایلوت، ادامه مستقل واحد مدیریت دانش شش مرحله است. مهمترین مانع اجرای اثربخش مدیریت دانش در سازمان،فقدان فرهنگ تسهیم دانش و عدم درک مزایای بیشمار مدیریت دانش در میان کارکنان می باشد. مهمترین هدف به کارگیری مدیریت دانش در انواع موسسات، انطباق سریع با تغییرات محیط پیرامون به منظور ارتقاء کارآیی و سودآوری بیشتر می باشد. در نتیجه، این حوزه به فرایند چگونگی خلق، انتشار و به کارگیری دانش در سازمان اشاره دارد. به عبارت دیگر هدف نهایی مدیریت دانش شامل تسهیم دانش میان کارکنان به منظور ارتقاء ارزش افزوده دانش موجود در سازمان می باشد. یکی از هدف های مدیریت دانش، برقراری ارتباط میان افرادی است که می دانند،طوری که به تدریج دانش های فردی به دانش های سازمانی تبدیل شود.کارکد یا هدف دیگر مدیریت دانش رشد و ارتقای دانش بین کارکنان است.بدین منظور لازم است تکنولوژی اطلاعات فراگرفته شود و تاثیرات اساسی آن در این فرایند درک شود.در حقیقت هدف نهایی مدیریت دانش،افزایش هوشمندی و یا بهره هوشی سازمان است.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، فناوری اطلاعات ، انطباق پذیری