رابطه تکنولوژی آموزشی بر میزان یادگیری خودراهبر دانش آموزان
محل انتشار: اولین همایش بین المللی آموزش و پرورش با رویکرد مدارس هوشمند، معلمان خلاق و دانش آموزان متفکر در افق ۱۴۰۴
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 185
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MAECONEF01_619
تاریخ نمایه سازی: 20 شهریور 1403
چکیده مقاله:
استفاده از فناوری های مختلف در آموزش و یادگیری، می تواند به طور چشمگیری به بهبود فرایند آموزش و یادگیری کمک کند. یکی از مهمترین فناوری هایی که در این حوزه استفاده می شود، رایانه شخصی است. با استفاده از رایانه شخصی، دانش آموزان می توانند به راحتی به مطالب درسی دسترسی پیدا کنند و با استفاده از نرم افزار های آموزشی، تمرین های بیشتری برای تقویت مهارت های خود انجام دهند. همچنین، با استفاده از این فناوری، امکان ارائه دروس به صورت آنلاین و در روزهایی که دانش آموزان به مدرسه نمی آیند، وجود دارد.در حال حاضر تکنولوژی جدیددر کلیه نهادهای اجتماعی به منظور افزایش بازده وکارایی وپاسخگویی به نیازها و مشکلات انسان به کار گرفته شده است.حدود این کار برد ومیزان کارایی ان به رشد وتوسعه فرهنگی هر جامعه بستگی دارد. بین کشور های در حال رشد و رشد یافته در کاربرد تکنولوژی جدید تفاوت وجود دارد.در کشور های رشد یافته تکنولوژی از درون و به ویژه نهادهای آموزشی ان جوامع بر خواسته است در حالی که مشکلات عینی ونیاز های انی وحیاتی در کشور های در حال رشد،انها را وا می دارد که قبل از رسیدن فرهنگ جامعه به پذیرش ؛ تکنولوژی را به صورت یک کالای وارداتی بپذیرد. آموزش و پرورش ناگزیر است که برای هماهنگی با تئوری تغییر نگرش و روش نسبت به بکارگیری تجهیزات مناسب و ابزار مدرن تکنولوژی آموزشی اقدام نماید و همچنین نسبت به تهیه مهمترین وسیله و ابزار دنیای فرا صنعتی از تاریخ یعنی رایانه همت بگمارد و تلاش کندکه تکنولوژی و استفاده از آن را نیز به فراگیران بیاموزاند، چرا که اگر دیرتر اقدام نماید دیری نمی پاید که استفاده از رایانه به عنوان یک وسیله سرگرمی در باور فراگیران نهادینه شود مطمئن باشید که اگر رایانه نتواند در خدمت فرآیند یاددهی یادگیری درآید به طوری که معلمان و فراگیران به وسیله آن به اطلاعات جدیدی برسند و خود نیز اطلاعات جدید تری تولید نمایند بی شک یک ابزار افیونی برای نیروی انسانی درآموزش و پرورش محسوب خواهد شد .
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی محمدزاده
فرهنگی آموزش پرورش
بهروز حسین یان
فرهنگی آموزش پرورش
ریحانه سادات حاجی حکیمی نیری
فرهنگی آموزش پرورش
مریم جهانگیری
فرهنگی آموزش پرورش