بررسی میزان جیوه در چهار عضو (طحال،کلیه، باله و عضله) کوسه ماهی چانه سفید (Carcharhinus dussumieri) درسواحل استان بوشهر

چکیده در این تحقیق میزان جیوه در اندام های مختلف کوسه ماهی چانه سفید (Carcharhinus dussumieri) در خلیج فارس اندازه گیری شد. این سنجش در سه ایستگاه بوشهر، دیر و گناوه در تابستان سال ۱۳۸۳ انجام گرفت. سطح آلودگی در چهار عضو، کلیه، طحال، باله ها (دمی و پشتی) و عضله مورد سنجش قرار گرفت. تعداد تکرارها در این آزمایش ۹ عدد در هر ایستگاه در نظر گرفته شد. طبق اطلاعات به دست آمده، اگر چه سه ایستگاه دارای اختلافاتی از نظر میزان آلودگی بودند، اما این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار نبود. با بررسی دیگری که در زمینه ارتباط بین شدت آلودگی و طول ماهیان انجام گرفت، مشخص شد که این ارتباط کاملا معنی دار بوده، به این معنی که با افزایش طول، شدت آلودگی نیز افزایش می یابد. این تجزیه و تحلیل آماری از طریق آزمون ضریب همبستگی و نیز آزمون T-student انجام گرفت که منجر به نتایج فوق گردید. از جمله نتایج دیگری که طی این تحقیق به دست آمد تعیین بار آلودگی این منابع آبزی از نظر تجمع جیوه کل در اندام های آنها بود. با توجه به داده های به دست آمده، حداکثر آن در یک نمونه کلیه با میزانی حدود ppb ۸۸۳۴ و کمترین میزان آن در نمونه باله با میزانی حدود ppb ۲۵۵ بود. با این وجود میانگین میزان جیوه در اندام های مختلف به ترتیب، در عضله دارای میانگین ۶۳۳/۱۳۳۸، در کلیه ۰۱۲/۱۰۸۹، در طحال ۹۶۵/۱۱۴۹ و در باله ppb ۸۵۱۳/۷۰۵ اندازه گیری شد. با توجه به نتایج به دست آمده مشخص می گردد که به جز در یک مورد یعنی باله ها در بقیه موارد میزان جیوه بیش از استانداردهای تعیین شده از طریق سازمان های بین المللی مانند WHO و FAO بود.

کلیدواژه ها:

خلیج فارس