تعیین ساختار ژنتیکی جمعیت گاوماهی سرگنده (Neogobius kessleri gorlap) دریای خزر با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره ای در سواحل ایرانی دریای خزر (گلستان و گیلان)

چکیده به منظور مطالعه ساختار ژنتیکی جمعیت های گاوماهی سرگنده (Neogobius kessleri gorlap ) با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره ای، تعداد ۱۰۰ نمونه ماهی از سواحل گلستان و گیلان جمع آوری شد. DNA ژنومی نمونه ها از بافت نرم باله به روش فنل- کلروفرم استخراج گردید که غلظت آن در کلیه نمونه ها ۵۰ تا ۱۰۰ نانوگرم بود. واکنش PCR با استفاده از ۶ جفت پرایمر میکروستلایت انجام و محصول PCR با استفاده از ژل پلی آکریل آمید ۸ درصد الکتروفورز و با نیترات نقره رنگ آمیزی شدند. نتایج به دست آمده از این بررسی نشان داد که هر ۶ جفت پرایمر میکروستلایتی بررسی شده در گاوماهی سرگنده الگوی باندی پلی مورف داشتند. میانگین تعداد آلل های مشاهده شده و موثر درسواحل گلستان به ترتیب ۳۳۳/۱۱ و ۶۶۰/۷ و در استان گیلان ۲۰۰/۱۰ و ۷۳۷/۵ بود. همچنین میانگین هتروزیگوسیتی مشاهده شده و مورد انتظار به ترتیب ۵۷۱/۰ و ۸۱۲/۰ محاسبه شد. براساس نتایج به دست آمده در هر دو منطقه گیلان و گلستان و در جایگاه های مختلف میکروستلایت به جز جایگاه های NG۷۱، NG۱۱۱ و NG۲۱۵ در سواحل گلستان انحراف از تعادل هاردی- واینبرگ به دست آمد. همچنین مقدار FST بین نمونه های سواحل گلستان و گیلان ۰۵۲/۰ و مقدار Nm بین دو منطقه ۵۲۱/۴ بود. فاصله ژنتیکی و شباهت ژنتیکی بین نمونه های دو منطقه ۶۳۴/۰ و ۳۶۶/۰ بود. نتایج به دست آمده از تست AMOVA و مقدار FST نشان داد که بین نمونه های دو منطقه اختلاف معنی دار وجود دارد. بر این اساس می توان عنوان نمود که ۲ گروه ژنتیکی متفاوت از این گونه در سواحل ایرانی دریای خزر (گیلان و گلستان) وجود دارد.

کلیدواژه ها:

دریای خزر