تعیین میزان بازماندگی شیلاتی بچه کپور ماهیان پرورشی رهاسازی شده در بخش غربی تالاب انزلی - سال ۱۳۸۵

چکیده تالاب انزلی دارای توان اکولوژیک بالا و شرایط مناسبی برای پرورش کپورماهیان چینی درکنار سایر گونه های موجود می باشد. هدف از این تحقیق، رهاسازی بچه ماهیان و صید مجدد چهار گونه فیتوفاگ، بیگ هد، آمور و کپور معمولی پس از یک دوره ۷-۴ ماهه و تعیین ضریب بازگشت آن ها می باشد. این تحقیق در بهار و تابستان ۱۳۸۴ با رهاکرد ۲۲۰۰۰۰۰ قطعه از انواع کپور ماهیان با میانگین وزنی ۲±۳۰ گرم به بخش های غربی تالاب انزلی (مناطق آبکنار، ماهروزه و قراباء) در دو نوبت و طی ۹۵ مرحله رهاسازی آغاز گردید. درصد رهاسازی از هر گونه عبارت از ۴۸ درصد آمور، ۵/۸ درصد بیگ هد، ۵/۳۲ درصد فیتوفاگ و ۱۱ درصد کپور بوده است. نمونه برداری به صورت دو بار در هفته و در طول ۷ ماه صورت گرفت. وزن با دقت یک گرم و طول با دقت یک میلی متر اندازه گیری شد. جهت پردازش داده ها از نرم افزار Excel استفاده گردید. بیوماس نهایی محاسبه شده این چهار گونه معادل ۴/۳ تن ماهی آمور، ۲/۷۱ تن بیگ هد، ۸/۱۶۷ تن فیتوفاگ و ۵/۲۳ تن کپور بود. به طورکلی ایستگاه آبکنار از صید بالاتری نسبت به سایر ایستگاه ها برخوردار بود، زیرا حدود ۴۸ درصد از بچه ماهیان در این منطقه رهاسازی شدند. میانگین طول و وزن ماهیان آمور ۳±۴۲ سانتی متر و ۲۶±۱۱۲۱ گرم، میانگین طول و وزن ماهیان بیگ هد ۲±۴۷ سانتی متر و ۴۲±۱۱۸۵ گرم، میانگین طول و وزن ماهیان فیتوفاگ ۴±۴۹ سانتی متر و ۶۷±۱۱۶۸ گرم و میانگین طول و وزن ماهیان ماهیان کپور معمولی ۳±۳۸ سانتی متر و ۳۵±۱۲۰۸ گرم به دست آمد. میزان ضریب بازگشت شیلاتی ۱۰ درصد تعیین گردید.