تعیینLC۵۰ و بررسی ضایعات بافتی ناشی از سم سوین در بچه ماهیان کپور "Cyprinus carpio"

چکیده سمیت حاد و اثرات سم سوین بر ضایعات ایجاد شده در برخی بافت های بچه ماهیان کپور، براساس دستورالعمل O.E.C.D، به صورت استاتیک (ساکن)، در شرایط کیفی ثابت آب و دمای ۲±۲۰ درجه سانتی گراد مورد مطالعه قرار گرفت. در آزمایش های سمیت حاد میانگین وزنی بچه ماهیان کپور ۲۶/۰±۶۳/۳ گرم بود. میزان LC۵۰ ۹۶ ساعته این سم برای گونه کپور ۱۸۷/۱۴ میلی گرم در لیتر به دست آمد. همچنین حداکثر غلظت مجاز سم سوین در محیط های طبیعی بر گونه کپور ۴۱۸۷/۱ میلی گرم در لیتر محاسبه شد. براساس طبقه بندی جدول سطوح سمیت حشره کش ها، سم سوین برای گونه کپور جزو سموم "سمیت متوسط" طبقه بندی شد. در بررسی ضایعات ناشی از سم، ماهیان مسموم از نظر بالینی علائمی از قبیل شنای غیرعادی، چرخش، تند شدن حرکات تنفسی و افتادن به کف وان را از خود نشان دادند. همچنین ماهیان مسموم دچار انحنا ستون فقرات و رنگ پریدگی آبشش شدند. برای انجام مطالعات بافت شناسی ماهیان با میانگین وزنی ۴۲/۰±۸/۳ گرم در معرض غلظتی کمتر از LC۵۰ ۹۶ ساعته (۱۰ میلی گرم در لیتر) به مدت چهار روز قرار گرفتند. نمونه برداری ها از بافت های کبد، کلیه، آبشش و روده در دو گروه شاهد و در معرض سم انجام شد. از نظر آسیب شناسی بافتی نیز پرخونی، التهاب، ادم و هیپرتروفی در بافت آبشش و پرخونی، ادم و التهاب در بافت روده و کبد مشاهده شد. در بافت کلیه علاوه بر ضایعات مذکور نکروز بافت کلیوی و اتساع فضای بومن نیز مشاهده شد. از نتایج این تحقیق می توان این طور نتیجه گیری نمود که بررسی ضایعات بافتی بچه ماهیانی که در معرض غلظت هایی از مواد سمی آلاینده محیط قرار می گیرند، می تواند در شناسایی نحوه عملکرد این سموم و اندام های هدف آنها بسیار مفید باشد.

کلیدواژه ها:

سمیت حاد