نقش واسطه ای خودشفقت ورزی در رابطه کمال گرایی و بهزیستی فاعلی

با مطرح شدن روانشناسی مثبت و رشد فزاینده آن در عصر کنونی، توجه روانشناسی از تمرکز به اختلال ها و مشکلات روانی به مطالعه علمی تجربه ها و صفت های فردی مثبت و توجه به نهادهایی جلب شد که تحول این تجربه ها و صفت ها را تسهیل می کنند. این پژوهش با هدف شناخت نقش واسطه ای خودشفقت ورزی بین کمال گرایی و بهزیستی فاعلی (رضایت از زندگی و عواطف مثبت و منفی) دانشجویان انجام شد. طرح پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. ۳۵۳ (۲۳۳ زن و ۱۲۰ مرد) دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب با روش نمونه برداری داوطلبانه به صورت برخط (آن لاین) به فرم کوتاه مقیاس خودشفقت ورزی،  مقیاس رضایت از زندگی، فهرست عواطف مثبت و منفی و مقیاس کمال گرایی چندبعدی تهران پاسخ دادند. نتایج تحلیل مسیر ضمن تایید نقش واسطه ای خودشفقت ورزی بین ابعاد کمال گرایی و بهزیستی فاعلی و برازش مدل نشان دادند کمال گرایی و خودشفقت ورزی ۳۳ درصد از واریانس رضایت از زندگی، ۱۵ درصد از واریانس عواطف مثبت و ۲۲ درصد از واریانس عواطف منفی را تبیین می کنند. به علاوه، ۱۷ درصد از واریانس خودشفقت ورزی ازطریق کمال گرایی تبیین پذیر است؛ بنابراین، با  آموزش خودشفقت ورزی آثار مخرب کمال گرایی بر بهزیستی فاعلی کاهش می یابد.

کلیدواژه های نقش واسطه ای خودشفقت ورزی در رابطه کمال گرایی و بهزیستی فاعلی:

بهزیستی فاعلی ، رضایت از زندگی ، عواطف مثبت و منفی ، خودشفقت ورزی ، کمال گرایی