بررسی رابطه تصرف در ثمن و سقوط خیار شرط

بعد از عقد طرفین آن به طور معمول اقدام به تصرف در عوضین می کنند بعضی هر گونه تصرف را دلیل بر رضایت بایع بر عقد و لزوم آن می دانند و قائل به سقوط خیار شرط می گردند اما با توجه به اینکه بنا و غرض از معاملات بهره مندی از عوضین معامله است لذا بایع می تواند در ثمن تصرف کند و این تصرف حاکی از رضایت به معامله و لزوم عقد نخواهد بود دلیل آن چند مسئله است یکی بنای معاملات در عرف که به موجب آن طرفین در عوضین می توانند تصرف کنند و دیگری اصل است یعنی اصل بر بقای خیار شرط است مگر دلیلی بر سقوط آن داشته باشیم موثقه عمار نیز دلالت برثبوت خیار با وجود تصرف در ثمن دارد.

کلیدواژه ها:

خیار شرط ، ثمن ، تصرف ، سقوط