نقش کنوانسیون های بین المللی در کنترل جرم و جنایت علیه کودکان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش کنوانسیون های بینالمللی در کنترل جرم و جنایت علیه کودکان میباشد. جرایم علیه کودکان دارای جایگاه مهمی در اسناد بینالمللی است، ولی در ایران راهکار در قبال جرایم علیه کودکان به صورت سازمان یافته وجود ندارد، به غیر از تصویب چند قانون خاص مانند قانون حمایت از کودکان و نوجوانان و قانون مبارزه با قاچاق انسان و همچنین الحاق ایران به کنوانسیون اشاره کرد. هدف تدوین کنندگان کنوانسیون ایجاد تساوی مطلق و بدون قید و شرط حقوق زنان با مردان است. در برخی از جنبهها کنوانسیون با قانون داخلی ایران هماهنگ بوده و در برخی جنبهها به دلیل مسائل خاص اسلامی و اجرا و اعمال قوانین دینی و اسلامی مفاد کنوانسیون با قوانین داخلی ایران در تعارض است. در برخی جنبهها کنوانسیون به اجمال مسائل را عنوان نمود. روش پژوهش در این مطالعه از نوع توصیفی و جمعآوری اطلاعات به صورت کتابخانهای میباشد. به طور کلی در مباحث سیاست تقنینی ایران حمایت از کودکان در قبال جرایم وجود ندارد و حتی مقررات قانون فعلی متضمن مواردی است که نه تنها از کودکان در برابر جرایم جنسی حمایت نمیکند، بلکه قانون گذار حمایت معکوس اتخاذ کرده که این امرفی نفسه احتمال بزهدیدگی کودکان را افزایش میدهد. از جمله میتوان به ماده ۱۴۷ قانون مجازات اسلامی اشاره کرد که بر خلاف قذف بالغ، چنانچه طفل نابالغ مقذوف واقع شود مجازات قاذف را تعزیر قرار داده است. به موازات تصویب اسناد بینالمللی، قانونگذار تلاش کرده است قوانین داخلی را اصلاح کند که از جمله میتوان به تصویب قانون حمایت از کودکان و نوجوانان که الحاق ایران به کنوانسیون کودکی از عوامل تاثیرگذار در تصویب آن است و قانون مبارزه با قاچاق انسان است اشاره کرد ولی هنوز به صورت کلی همگام نشده است و نیاز به تصویب قوانین دیگر دارد. جرایم علیه کودکان دارای جایگاه مهمی در اسناد بینالمللی است، ولی در ایران راهکار در قبال جرایم علیه زنان به صورت سازمان یافته وجود ندارد، به غیر از تصویب چند قانون خاص مانند قانون حمایت از کودکان و نوجوانان و قانون مبارزه با قاچاق انسان و همچنین الحاق ایران به کنوانسیون اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

کنوانسیون ، جرم ، کودک ، پیشگیری از جرم.