بررسی تطبیقی مفهوم تابعیت از منظر حقوق اسلام و حقوق بین الملل

تابعیت عبارت از عضویت در یک کشور یا دولت مستقل است . تابعیت را می توان از طریق تولد در حوزه قضایی یک کشور و با ارث بردن از والدین ، یا با یک فرآیند تابعیت بدست آورد .تابعیت صلاحیت قضایی کشور را برای شخص فراهم می کند و به شخص حمایت دولتی می دهد. تابعیت یک پیوند حقوقی و سیاسی است که افراد را به یک دولت متصل می کند و به آنها صلاحیت شخصی می دهد. معنای فعلی تابعیت با تاسیس دولت های مستقل مرتبط است و نشان دهنده مجموع تعهدات یا تبعیت است که یک فرد به یک دولت مدیون است . در حقیقت ، تابعیت در هر برهه از زمان از اهمیت بیشتری برخوردار است . تابعیت به عنوان یکی از نماد های حقوق بشر، ارتباط تنگاتنگی با برخورداری از سایر حقوق انسانی و بشری دارد تا جایی که هیچ یک از دیگر حقوق بر تابعیت برتری ندارد. این حق در نظام حقوقی اسلام و نیز نظام حقوقی بین الملل جایگاه ویژه ای دارد. تا بعیت در اسلام با ابتنای بر ایمان و پیمان در مقایسه با تابعیت در حقوق بین الملل مفهوم گسترده تری دارد. با عنایت به این موضوع در این مقاله بررسی تطبیقی مفهوم تابعیت از منظر اسلام و حقوق بین الملل تبیین و تحلیل شده است .

کلیدواژه ها:

تابعیت ، حقوق اسلام ، حقوق بین المللی ، بی تابعیتی ، تابعیت مضاعف .