نگرش پوزیتویسم ومکاتب فرعی آن به اعمال صلاحدید قضایی

قانون همواره و در تمام قضایا دارای قواعد روشن و مشخص نیست . این امکان وجود دارد که در مواردی پیرامون قضیه ای خاص، قانون مشخصی وجود نداشته باشد و یا اینکه در مواردی چندین گزینه پیش روی قاضی قرار گیرد. در این موارد امکان اتخاذ تصمیم در مورد موضوع دعوی که توسط محکمه صورت پذیرد نیست . قضات درباره ی آنچه که مورد تصدیق قوانین و اصول قانونی است اختلاف نظر دارند. همچنین دربارهی آنکه اصول و قواعد حقوقی کدام هستند و کدام ماده ی قانونی باید در مورد یک پرونده اعمال شود نیز اختلاف نظر دارند . در این زمان است که پای اعمال نظر قضایی به میدان حقوق باز می شود. مراد از صلاحدید قضایی (اعمال نظر قضایی )، اختیار محدود قضات برای توسل به ضوابطی فراقانون در جهت صدور رای در دعاوی بحث برانگیز حقوقی بویژه حقوق کیفری است . در میان مکاتب مختلف فلسفی در پژوهش با استفاده از منابع کتابخانه ای و روش توصیفی وتحلیلی قصد بررسی پوزیتیویسم در دوبخش عمده در خصوص اعمال صلاحدید داریم گروهی از قبیل آستین ، هارت ، رازو مکتب سود گرایی که اعمال صلاحدید را براساس ملاک هایی که ارائه می دهند می پذیرند ودر مقابل فرمالیست ها که صرف نص را حجت برای حکم قاضی می دانند؛ زیرا شیوه مجازات مردم بدون این که قبلاماده قانونی به طور واضح و صریح شده باشد را رد میکند.

کلیدواژه ها:

پوزیتیویست ، سودگرایی ، صلاحدید قضایی ، فرمالیسم ، فلسفه حقوق ،