نقش اراده در مسئولیت مدنی در فقه و حقوق ایران

در حقوق ایران اراده به عنوان یکی از اصول بنیادین در تعیین مسئولیت مدنی شناخته میشود. این مقاله به بررسی نقش اراده در مسئولیت مدنی و تاثیر آن بر عقود و تعهدات می پردازد. اراده میتواند به صورت قصد انشاء که نیت ایجاد یک تعهد حقوقی است. یا به صورت رضا، که رضایت به انجام یک عمل حقوقی است تجلی یابد تشخیص اراده واقعی افراد در معاملات و تعهدات از جمله چالشهای مهم در حقوق مدنی است. این مقاله همچنین به بررسی شرایط و مواردی می پردازد که در آنها اراده ممکن است به بطلان معامله منجر شود و به تبع آن پیامدهای حقوقی مختلفی را به دنبال داشته باشد. در نهایت این مقاله به اهمیت اثبات اراده در دعاوی مدنی و نقش آن در تعیین مسئولیتهای قانونی می پردازد و راهکارهایی برای تقویت این اصل در نظام حقوقی ایران ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

اراده ، مسئولیت مدنی ، فقه و حقوق ایران ، حقوق مدنی