تحقق عدالت در اشتغال زنان در اسناد حقوق بشری

امروزه اشتغال زنان از جمله مباحثی است که مورد توجه متخصصان امر قرار گرفته است زیرا در دستیابی یک جامعه به اهداف توسعه استفاده از نیروی کار نیمی از افراد جمعیت آن حائز اهمیت فراوان است حقوق شغلی مندرج در اسناد بین المللی از جمله حقوقی است که زنان در بیشتر جوامع در مضیقه آن به سر می برند با این وجود میتوان آنان را بهترین و بالاترین معیار به منظور نقد و بررسی وضعیت حقوقی اشتغال زنان محسوب کرد.کنوانسیون رفع هر گونه تبعیض علیه زنان از مهم ترین اسنادی است که به طور مفصل به زوایای مختلف اشتغال زنان پرداخته و خواستار رفع نابرابری و محدودیتهای موجود در این زمینه شده است ،بنابراین در جهت شناخت موانع و تنگناهای موجود در قوانین ایران در خصوص احقاق وضعیت شغلی زنان در مقایسه با کنوانسیون مذکور، ابتدا وضعیت کلی اشتغال زنان به وسیله آمار نشان داده شده است ضمن آنکه مباحثی پیرامون موانع اشتغال زنان نیز مطرح می گردد همچنین دیدگاه اسناد بین المللی نیز در این خصوص مورد بحث قرار گرفته است ، سپس اصول حاکم بر اشتغال زنان در کنوانسیون و قوانین موضوعه ایران مورد بررسی قرار گرفته و بعد از آن به بررسی اشتغال زنان در مناصب مهم دولتی و سیاسی در کنوانسیون و قوانین موضوعه ایران پرداخته شده است . نتایج نشان داد که از بین بردن موانع غیر حقوقی اشتغال زنان تنها با تصویب قانون یا لغو و فسخ قانون دیگر حل نمی شود؛ زیرا این موانع ریشه در فرهنگ ، باورهای اجتماعی وعوامل فیزیکی دارند از این رو اگر چه از بین بردن تمامی این موانع کمی دور از ذهن به نظر می رسد لکن دولتها با اتخاذ تدابیر و اقداماتی می توانند تا حدودی این موانع را برطرف نمایند هر چند ممکن است تحقق چنین هدفی مدتهای مدیدی به طول بیانجامد.

کلیدواژه ها:

اشتغال ، اشتغال زنان ، نظام حقوقی ایران ، کنوانسیون رفع هرگونه تبعیض علیه زنان