حقوق مالکیت منابع نفت و گاز کشور برزیل

مشخصه اصلی سیستم های مختلف حقوقی طرز نگرش آنها به موضوع مالکیت است که هر کدام دارای آثار و محدودیت های خاص خود می باشند. از مزیت های مقایسه مالکیت منابع نفت و گاز کشورهای شناخته شده با نگاه های موجود در کشور خودمان، می توان به ارائه راه حل های جدید برای حل مسائل پیش رو، اطلاع از دانش و افکار دیگران و همچنین افزون تر شدن عمق و ارزش مطالعات اشاره کرد. در این میان کشور برزیل دوره های مختلف تحول در حقوق منابع طبیعی خود تجربه کرده است . سیاست گذاران این کشور با تغییر نگاه های قبلی ، موفقیت های چشم گیری در جذب سرمایه های خارجی و توسعه میادین نفت و گاز کسب کرده اند. این پژوهش مترصد آن است که با تجزیه و تحلیل قوانین و مقررات کشور برزیل بهمراه بررسی جایگاه نهادهای تصمیم گیر در صنعت نفت و گاز این کشوراولا حق اعمال مالکیت و حفظ حاکمیت و استقلال کشور با دیدگاهی نو مورد ارزیابی قرار گیرد وثانیا راهکارهای مناسب برای ایجاد تغییرات در قوانین و روشها با حفظ حاکمیت ملی بر منابع خدادادی به قانونگذاران و دولت مردان کشور عزیزمان پیشنهاد گردد. پرسش اصلی این کاوش آن است که سیستم حقوقی کشور برزیل حق اعمال مالکیت مردم یا دولت بر منابع نفت و گاز را به چه نحوی شناسایی و اجرایی کرده است ؟ با استفاده از شیوه توصیفی - تحلیلی این تحقیق به این نتیجه رسیده است که علیرغم آنکه کشور برزیل با دخالت نهادها و ارگان های مختلف به همراه سیستم پیچیده حقوقی حاکم بر منابع طبیعی درگیر بوده، توانسته با تغییر قوانین و تطبیق آنها با نیازهای روز صنعت نفت و گاز خود و بازبینی مکرر روشهای قبلی ، موفقیت های چشم گیری را کسب کند.

کلیدواژه ها:

مالکیت منابع طبیعی ، نهادهای حاکمیتی برزیل ، آژانس ملی نفت برزیل ، شرکت پتروبراس