تحولات حقوق بین الملل در حوزه امنیت هسته ای

در حال حاضر، قبل از تحلیل عصر تکنولوژی و تحولات، دوران ظهور مفاهیم جدید در حقوق بین الملل را مورد بررسی قرار دهیم . تغییرات در مقتضیات جوامع بین المللی منجر به ایجاد یا اصلاح مفاهیم در این زمینه گردیده است . امنیت هسته ای که در گذشته به معنای ایمنی هسته ای بوده، حالا شامل عناصری چون خلع سلاح هسته ای ، کنترل تسلیحات هسته ای ، جلوگیری از آزمایش های هسته ای ، بازدارندگی هسته ای و تروریسم هسته ای می شود. ادبیات حقوقی نیز در این زمینه تاثیرگذار بوده و هر یک از این عناصر دارای غنای زیادی در منابع حقوق بین الملل می باشند . بررسی هر یک از این حوزهها، به شکل هماهنگ یا متعارض در زمینه های نظری و عملی ، نشان م ی دهد که نیاز به نگاه جامع و توامان داریم تا بتوانیم خلاءهای مشاهده شده را به درستی توجیه یا تفسیر کنیم . همچنین ، شناسایی رویکرد جدید در تنظیمات حقوقی بین المللی ، از طریق اعمال صلاحیت ها ی عمومی قانونگذاری توسط شورای امنیت سازمان ملل متحد، پیچیدگی در رژیم سازی حقوقی بین المللی را افزوده است . اقدامات ی چون افزایش سطح و عمق سازوکارهای نظارتی بر نظامهای عدم اشاعه هسته ای (به عنوان مثال، قطعنامه ۱۵۴۰ شورای امنیت سازمان ملل متحد و ایجاد بانک های سوخت هسته ای )، تغییراتی را در رویکرد حقوقی بین المللی نسبت به این حوزه نشان دادهاند. شناسایی روندها و درک صحیح مسیر حرکت جامعه بین المللی در آینده، در این تحقیق به مرکز تمرکز قرار گرفته است . عناصر پنج گانه حقوق امنیت هسته ای بر اساس منابع معتبر حقوق بین المللی ، در سطوح منطقه ای ، بین المللی و گاهی دوجانبه مورد بررسی قرار گرفته اند. نیز، رویکرد کشورها در فعالیت ها و نهادها و سازمانهای بین المللی و همچنین تاثیرگذاری و تاثیرپذیری آنها، با تمرکز بر سازمان ملل متحد، در این فرآیند بررسی شده است . این تحقیق به دنبال افزایش ظرفیت های موجود در حقوق بین الملل در زمینه امنیت هسته ای است .

کلیدواژه ها:

حقوق بین الملل ، امنیت ، امنیت هسته ای.